โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา 

วันเสาร์ ที่ 23   มิถุนายน พ.ศ. 2561
พระครูวิบูลนิติธรรม แสดงธรรมเรื่อง ทบทวน Case Study

เรื่องเด็กไทย ยุคไฮเท็ค

ณ ห้อง SPD 4  สภาธรรมกายสากล

……………………………………..

สว่างดีนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกท่านนะ วันนี้ใช้เสียงทั้งวันเลย ตอนเช้าก็ไปสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ตอนสายกับตอนบ่ายไปให้ความรู้กับพระธรรมทายาทที่บวชใหม่รุ่นอุดมศึกษา เอาบุญมาฝากทุกท่านนะ ทบทวนบุญพิธีบรรพชาอุปสมบทธรรมทายาทรุ่นอุดมศึกษา ธรรมทายาทพุทธศาสตร์แล้วก็พระพี่เลี้ยง รุ่นเข้าพรรษา (- ทบทวนบุญ พิธีบรรพชาอุปสมบทธรรมทายาทรุ่นอุดมศึกษา พุทธศาสตร์ พระพี่เลี้ยงรุ่นเข้าพรรษา  )

     ที่วัดเรามีบุญตลอดแทบไม่ขาดเลย เรามีหน้าที่แข็งแรงกับรวย รวยแรงก็ได้ รวยปัจจัยก็ได้ รวยทุกอย่าง Case วันนี้เป็นเรื่องการทำบุญด้วยปัจจัย  กับเอาแรงมาช่วยพระพุทธศาสนา ได้รับผลบุญต่างกันอย่างไร  เดือนกรกฎาคม วันที่ 21 จะมีพิธีบรรพชาอุปสมบทธรรมทายาทรุ่นเข้าพรรษา เป็นแหล่งเนื้อนาบุญให้เรามากอบโกยทุกเดือน ตอนเช้ามีพิธีบรรพชา เริ่มตั้งแต่เวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ มีขอขมา ถวายผ้าไตรที่สภาธรรมกายหน้าบ้านแก้วเรือนทองคุณยาย ตอนสายมีพิธีถวายโคมประทีปในเทศกาลเข้าพรรษา  ที่วัดเราใช้หลอดไฟเยอะ  ดวงโตด้วยตั้งแต่หน้าวัด  หน้ามหาวิหารพระมงคลเทพมุนี สภาธรรมกายสากล มหาธรรมกายเจดีย์ ทั้งพื้นที่ 2000 ไร่  196  ไร่ อายุหลอดไฟมีระยะเวลา มาเอาบุญแสงสว่าง  ส่องตลอดทั้งปี

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเรื่องแยกแยะคนไว้หลายนัยยะ มิตรดีมิตรชั่วดูกันอย่างไร บางพระสูตรกล่าวถึงมิตรดีมิตรชั่วเอาไว้ วิธีแยกแยะมิตรดีมิตรชั่วก็คือ ถ้าเข้าไปคบใครแล้ว ความดี...เจริญ  ความชั่ว...เสื่อม คือมิตรดี  คบใครแล้ว ความดี...เสื่อม ความชั่ว...เจริญ คือมิตรชั่ว

อสัตบุรุษมี 4  ประเภท

1. ไม่ถูกถาม ก็เปิดเผยความเสียหายผู้อื่น เรียกว่า นินทา

2. แม้ถูกถาม  ก็ไม่เปิดเผยความดีคนอื่น คือไม่ยกย่องใคร

3. แม้ถูกถาม ก็ไม่เปิดเผยความเสียหายตัวเอง ปกปิดไว้

4. ไม่ถูกถาม ก็เปิดเผยความดีตัวเอง เรียกว่าโอ้อวด

สัตตบุรุษ มี 4 ประเภท

1. แม้ถูกถาม ก็ไม่เปิดเผยความเสียหายผู้อื่น ไม่ชอบนินทาใคร

2.ไม่ถูกถาม ก็เปิดเผยความดีคนอื่น ชอบยกย่องคน ให้เกียรติคน จะทำได้ต้องมีนิสัยจับดีคนอื่น ไม่อย่างนั้นเปิดเผยไม่ออก

3.ไม่ถูกถาม ก็เปิดเผยความเสียหายตนเอง เปิดเผย ไม่อยากให้พลาดเหมือนตัวเอง

4. แม้ถูกถาม ก็ไม่เปิดเผยความดีของตัวเอง ภาษาธรรมะเรียกว่า ปรารถนาน้อย มักน้อย ไม่อยากเปิดเผยคุณความดีของตนเองให้คนอื่นฟัง 

 กฎแห่งกรรม (Case Study)

เด็กไทยยุคไฮเทคทั้งเก่งและดี ในวัยเด็กลูกมีความศรัทธาในพระพุทธศาสนาอย่างมาก แต่เมื่อลูกเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในปี 2525  สภาพของสังคมปัญญาชนไม่ได้เอื้อให้เกิดปัญญาเลย  เขาเรียกว่าปัญหาชน เพราะมักหลงไปกับบุหรี่ เหล้า และอบายมุข สุรา นารี พาชี กีฬาบัตร ซึ่งมีรุ่นพี่เป็นต้นแบบ ชักชวนให้ลองเสพสิ่งเหล่านั้นจนเป็นประเพณี

 แต่สำหรับผู้ที่มีจิตใจต้องการทำประโยชน์แก่สังคม จะต้องไปศึกษาลัทธิการเมืองอันเป็นมิจฉาทิฏฐิ ซึ่งแพร่หลายในหมู่ปัญญาชนยุคนั้น แม้ลูกจะเป็นผู้มีสติปัญญาทางโลก แต่ว่า  สอนกันได้อย่างไรก็ไม่ทราบว่า พ่อแม่ไม่ได้มีคุณ   โอ้   แล้วก็อะไรเยอะแยะในยุคนั้น

แม้ลูกจะเป็นผู้มีสติปัญญาทางโลก แต่ว่าเมื่อขาดกัลยาณมิตร เช่นคุณครูไม่ใหญ่ผู้เป็นแสงสว่าง ปัญญาชนอย่างลูกก็เลยกลายเป็นแค่ปริญญาชน   ที่มีแต่ความรู้ทางวิชาชีพบัณฑิตมิใช่มีแต่เพียงปริญญา ต้องมีศีล สมาธิ ปัญญาด้วย  ท่านผู้รู้ท่านได้กล่าวเอาไว้ว่า ปริญญาชนที่มีแต่ความรู้ทางวิชาชีพ  แต่เป็นคนมืดบอดไม่อาจหาหนทางที่ประเสริฐให้แก่ชีวิตได้เลย

ลูกพยายามหาคำตอบ โดยศึกษาแนวคิดทุกอย่างรวมถึงพระพุทธศาสนา แต่ก็ยิ่งอ่านก็ยิ่งสับสน เพราะตำรามากมายที่เขียนโดยบุคคลที่ถูกยกย่องว่าเป็นปราชญ์ในพระพุทธศาสนา แต่สิ่งที่นำมาสอนกลับตรงกันข้าม เช่น  ชี้นำไม่ให้เชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม  บุญ  บาป  นรก  สวรรค์ เขาบอกว่าเป็นอุบายพระเจ้า ที่ค้นมาทำให้สังคมสงบสุขเท่านั้น บ้างก็ว่าเรื่องเหล่านี้เป็นของศาสนาอื่น เรื่องนรก สวรรค์ บาป บุญคุณโทษ ที่พระพุทธศาสนานำมารวมไว้ แม้จะไม่เชื่อ แต่ว่าเมื่อลูกนึกตำหนิ พระที่สอนเช่นนั้นบ่อยๆ ใจของลูกก็พลอยตกต่ำไปเรื่อยๆ  คือไม่เชื่อปราชญ์ในพระพุทธศาสนาที่เป็นพุทธบุตร ไม่เชื่อแต่ในใจนึกตำหนิ ก็ไม่สบายใจ

 จนในวันหนึ่งลูกก็ประกาศตัวเอาอย่างนี้ดีกว่า  เราไม่มีศาสนามันซะเลย มีชีวิตอยู่ด้วยความหลง มีอบายมุขเป็นความบันเทิง  หลังจากหลงอยู่ในความมืดมานาน อยู่ดีๆวันหนึ่งลูกก็อยากมาที่วัดพระธรรมกาย  ลูกรู้จักวัดครั้งแรกจากหนังสือสวดมนต์  สมัยเรียนอยู่สมัยชั้นมัธยม แล้วฝังใจมานานว่าต้องมาที่วัดนี้ให้ได้

แต่การมาสร้างบารมีในครั้งนี้กลับมีอุปสรรคเกิดขึ้น  เพราะลูกเป็นฝีที่ก้นพอมาวัดนั่งสมาธิครั้งใดมันก็จะอักเสบอย่างรุนแรง ทำให้เบื่อหน่ายไม่อยากจะมาวัดปัญหานี้   จึงทำให้ลูกห่างเหินวัดไปหลายปี

ลูกได้กลับมาสู่เส้นทางการสร้างบารมีอีกครั้งหนึ่ง  เมื่อทราบข่าวการสร้างพระมหาธรรมกายเจดีย์  เป็นไงเป็นกัน  มันจะเป็นแค่ไหนช่างมัน  เพราะว่าเราจะมาสร้างมหาธรรมกายเจดีย์  จึงได้มาวัดทำบุญเสาค้ำพระมหาธรรมกายเจดีย์ 1 ต้น แล้วก็เป็นจุดเริ่มต้นในการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์แบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน แต่การสร้างบารมีครั้งนี้กลับเต็มไปด้วยอุปสรรคอีกครั้งหนึ่ง ครั้งแรกเป็นฝี ครั้งนี้ขาดวิตามิน M อันเป็นความทุกข์ท่วมท้นแทบทนไม่ได้

หลังจากมาวัดได้ไม่นานก็มีคนมาชวนลูกให้ไปรวย บอกจะรวยต้องอยู่ในหมู่ของคนมีเงินแล้วจะต้องเก็งกำไรค่าเงินต่างประเทศ  ทำให้ลูกเก็งไปหมด  จนสูญเสียเงินไปมากมายแล้วกิจการสำนักพิมพ์ของลูกก็ขาดทุนซ้ำเข้าไปอีก

ลูกเคยทำผิดมาแล้วครั้งหนึ่ง ที่ถอยหนีจากวัด  แต่ครั้งนี้ลูกจะไม่ทำผิดซ้ำอีกแล้วเป็นไงเป็นกัน  เพราะครั้งนี้ลูกรู้แล้วว่า  อะไรคือเป้าหมายชีวิต  ลูกจึงยอมทิ้งทุก ๆ อย่างเพื่อให้ได้บุญจากที่สร้างองค์พระแบบนาน ๆ  ครั้ง   เพิ่มเป็นทุกเดือน  เดือนละองค์ต่อมาทุกสัปดาห์ สุดท้ายก็สามารถพยายามสร้างองค์พระให้ได้ทุกวัน  แต่ทำได้ไม่นานเพราะเงินหมดลงเสียก่อน  กระนั้นลูกก็สามารถสร้างองค์พระด้วยตนเองและชวนคนอื่นให้สร้างได้เกือบ 100  องค์ จากที่เคยทำบุญครั้งละ 100,000 บาท ได้อย่างสบายลูกก็จำใจลดเงินทำบุญลงไปเรื่อยๆจนเหลือครั้งละไม่กี่บาท 

บ่อยครั้งลูกนึกยอมแพ้ ไม่เข้าใจว่าทำไม ยิ่งสร้างบุญชีวิตยิ่งตกต่ำจนไม่มีอะไรเหลือเลย  

ลูกรู้สึกมืดมนไปหมด เหมือนท้องฟ้าที่ดำสนิท   แม้ลูกจะท้อแท้อย่างถึงที่สุดแต่ก็ยังไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อชะตากรรม    และอีกอย่างหนึ่งลูกเลือกที่จะสู้ตาย เปลี่ยนความท้อแท้เป็นความท้าทาย

สุดท้ายลูกก็พบว่าวิธีแก้ไขความท้อแท้ที่ดีที่สุดก็คือ เลิกคิดถึงมัน  แล้วก็ปลุกกำลังใจลุกโชติช่วงขึ้นมา และก็มุ่งหน้าทำบุญต่อไปด้วยความเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งบุญจะต้องส่งผลอย่างแน่นอน  แม้เงินจะเว้นวรรค  แต่ลูกก็ไม่ยอมให้บุญเว้นวรรค

ปี 2542  เป็นปีที่วัดถูกมรสุมโดนโจมตีอย่างหนัก  ลูกตัดสินใจเข้ามาบวชธรรมทายาทภาคฤดูร้อน  เหตุผลการบวชคือกลัวว่าโครงการธรรมทายาทจะล้มไปก่อนที่ลูกจะได้บวช  การบวชทำให้เข้าใจมโนปณิธานของหมู่คณะและระหว่างบวชลูกก็ได้ทำบุญแบบสุดชีวิต  โดยเอาทรัพย์ก้อนสุดท้ายมาทำบุญเหลือเงินติดบัญชีธนาคารแค่ ๓ บาท

หลังจากลาสิกขามาแล้วลูกก็ได้เข้าไปทำงานช่วยเหลือนักการเมืองท่านหนึ่งอ้าวแล้วกัน ต้องรีบตรวจสอบและแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชน ระหว่างนั้นลูกได้พัฒนาฝีมือการเขียนหนังสือให้หลากหลายขึ้นทั้งวิชาการ บันเทิง สังคม การเมืองลูกได้ต่อสู้กับสิ่งที่ไม่ถูกต้องเปิดโปรงประจานคนพาลให้ประจักษ์โดยไม่เกรงอันตรายใดๆ ปกป้อง  เชิดชู คนดีแก้ไขสถานการณ์บ้านเมืองได้พยามยามสอดแทรกเนื้อหาเพื่อแก้ไขความเข้าใจผิดของมหาชนให้กลายมาเป็นความเข้าใจถูกต้องชอบธรรมเป็นทนายแก้ต่างสู้กับความเท็จ

สิ่งที่ลูกปลาบปลื้มใจที่สุดก็คือการนำครอบครัวมาร่วมเส้นทางการสร้างบารมีกับหมู่คณะลูกบอกเรื่องอัศจรรย์ตะวันแก้วกับทุกคนได้ฟังชวนให้มาทำบุญในวันที่ 10  ตุลาคม ปีพุทธศักราช 2541  ซึ่งเป็นวันคล้ายวันเกิดหลวงปู่ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย ทุกคนได้เห็นตะวันแก้วกันทั่วหน้า คุณแม่ก็เริ่มหัดนั่งสมาธิไม่กี่วันท่านบอกว่า พบแล้วความสว่างไสวไปหมดจากนั้นท่านก็กลายเป็นคนช่างฝัน แต่ว่าความฝันท่านมักตรงกับเหตุการณ์จริงเสมอ ทำให้ลูกเชื่อมั่นในบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวอย่างมาก  คือแรกๆลูกมักทำบุญแบบหลบ ๆ ซ่อนๆแอบทำความดีไม่บอกใคร

แต่ว่าเมื่อลูกทำบุญสร้างพระให้แก่หมู่ญาติคนใด  คุณแม่จะมาเล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนฝันถึงญาติคนนั้น คนนี้มาเสมอ เช่นพอลูกสร้างพระให้คุณพ่อ แต่ก็ไม่ได้บอกใครนะ ตกกลางคืนคุณแม่ก็มาบอกว่า เมื่อคืนฝันเห็นพ่อใส่ชุดขาวหน้าตายิ้มแย้มาพาไปชมบ้านใหม่ของท่าน  พอลูกสร้างพระให้คุณตาคุณยาย คุณแม่ก็บอกว่าเมื่อคืนฝันเห็นคุณตาคุณยายมาขอบคุณที่สร้างพระให้  ถัดมาลูกสร้างพระให้คุณปู่คุณย่าต่อมาคุณแม่ก็เล่าให้ฟังว่าไปยังสถานที่แห่งหนึ่งที่คุณปู่ถูกขังไว้พอพบคุณปู่คุณแม่ก็บอกว่าเอาบุญมาให้ เท่านั้นแหละเครื่องพันธนาการทั้งหมดก็หลุดออกไปจากร่างของคุณปู่ทันที

อีกครั้งหนึ่งที่ลูกเห็นอานุภาพของการสร้างพระธรรมกายประจำตัวก็คือ เมื่อลูกทำบุญให้แก่หมู่ญาติที่ล่วงลับไปจนครบ ลูกก็นึกอธิษฐานว่า หากมีใครต้องการบุญขอให้มาบอก  อธิษฐานในใจ  วันถัดมาคุณแม่มาเล่าให้ฟังว่า ฝันว่าเห็นคนที่รู้จักซึ่งตายไปนานแล้วได้มาขอบุญจากคุณแม่ ลูกก็ถามท่านว่าแล้วคนที่มาเข้าฝันชื่ออะไร แล้วก็แอบไปสร้างพระให้ ซึ่งก็เป็นความอัศจรรย์อีกครั้งหนึ่ง

เพราะคุณแม่ก็มาถามลูกว่าได้ไปสร้างพระมาหรือ เพราะคนที่มาขอส่วนบุญจากคุณแม่ได้มาเข้าฝันอีกครั้งบอกว่า ที่มาเมื่อคืนนี้ เมื่อวาน มาขอบุญก็หวังแค่ให้หายอดอยากเท่านั้น ไม่ได้คาดคิดเลยว่า จะได้บุญใหญ่ถึงขนาดนี้ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เป็นญาติกัน  ขอบคุณมากเลยตอนนี้จะไปเกิดแล้วแหละ สร้างความแปลกใจว่า  ทำไมตรงกับที่ลูกไปสร้างพระทุกครั้ง ก็ไม่รู้ว่าคุณแม่ฝันได้อย่างไรก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ก็คือ ลูกชอบที่ครูไม่ใหญ่ฝันมากกว่า

 ชีวิตคุณแม่ลำบากมาก เพราะคุณพ่อของลูกประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เสียชีวิตไปตั้งแต่วัยหนุ่มในขณะที่ตัวลูกอายุเพียง 11 ปี  11  เดือน เท่าที่ทราบคุณพ่อไม่ได้ทำบุญใด ๆ ไว้เลย เพราะมัวแต่ทำมาหาเลี้ยงครอบครัวอย่างเดียว น้องสาวของคุณพ่อซึ่งปฏิบัติธรรมมักบอกว่าคุณพ่อได้มาขอส่วนบุญอยู่เสมอ เมื่อคุณพ่อเสียทิ้งให้คุณแม่ต้องเลี้ยงดูลูกชายถึง 4  คนโดยลำพัง เมื่อลูก ๆ มีงานทำ คุณแม่จึงได้พักผ่อนไม่ต้องทำงานอีก

และก็ได้พบเส้นทางธรรมเมื่อวัยชรา ในวันปีใหม่ 2549  คุณแม่ต้องเข้าโรงพยาบาล หมอตรวจพบว่า เป็นมะเร็งที่ตับอ่อนซึ่งรักษาไม่ได้ หมอเพียงแค่ผ่าตัดลำไส้ที่อุดตันเท่านั้น หลังผ่าตัดคุณแม่ฝันว่าได้ไปยังสถานที่แห่งหนึ่งเป็นบ้านไม้สีทอง และมีผู้หญิงนำเอาถาดเครื่องประดับมาให้และก็มีเสียงดังจากฟ้าว่า นี่เป็นของเจ้า ลูกได้ยินแล้วรู้สึกกังวลใจว่า  หลังจากที่ลูกเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาว่า สถานที่นี้น่าจะเป็นภพภูมิที่ยังต่ำอยู่ 

ท่านน่าจะสร้างบุญเพื่อให้ไปได้สูงกว่านี้ ลูกจึงพยายามชวนแม่ให้สร้างบุญ พอออกจากโรงพยาบาล คุณแม่ก็เอาลูก ก็ให้ลูกเอาทองที่สะสมไว้ไปขายเพื่อทำบุญเสาแก้ว  1300  ต้น ๆ ละ 100  บาท ซึ่งคุณแม่ปลื้มใจมากที่ได้ทำบุญใหญ่ที่สุดในชีวิต และบุญนี้เองที่ช่วยท่านในยามเกิดทุกขเวทนา เพราะเมื่อลูกเตือนให้คุณแม่นึกถึงเสาแก้ว ท่านจะยิ้มอิ่มใจอย่างมีความสุขทุกครั้งเลยครับ

วันที่คุณแม่เสียชีวิต ขณะที่อาการเข้าขั้นตรีทูต  แต่มีช่วงหนึ่งที่ท่านคืนสติขึ้นมา ลูกก็รีบนำปัจจัยให้คุณแม่อธิษฐานสร้างองค์พระถวายพระเดชพระคุณหลวงปู่ทันที   ระหว่างทำศึกชิงภพ   คุณแม่ลืมตาครั้งสุดท้ายอยู่ระหว่างการสวดมนต์บูชามหาธรรมกายเจดีย์ ท่านจ้องภาพองค์พระที่กำลังผุดขึ้นบนจอทีวีอยู่นาน หลังจากนั้นไม่กี่นาทีท่านก็เดินทางไปอย่างสงบนี่นะจ๊ะ  

คำถาม

คุณแม่ฝันเห็นหมู่ญาติหลังจากที่ลูกสร้างพระให้เป็นเรื่องจริงหรือไม่... ท่านทำได้อย่างไร ... ทำไมคุณแม่จึงลำบากในวัยต้น  แต่สบายในวัยชรา  ....กรรมใดทำให้เป็นมะเร็ง ...ท่านตายแล้วไปไหน ...ทำตามหลักวิชชาหรือไม่ ... ก่อนทำบุญเสาแก้วท่านฝันเห็นบ้านไม้สีทองนั้นเป็นภพภูมิใด .... หลังจากทำบุญเสาแก้วไปแล้ว บุญส่งผลให้ท่านไปยังภพภูมิที่สูงขึ้นหรือไม่ .... มีข้อความใดฝากมาหรือไม่ครับ

ทำไมคุณพ่อจึงประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ อายุสั้น ...ตายแล้วไปไหน ... ได้รับบุญสร้างองค์พระและบุญอื่น ๆ ที่ลูกทำหรือไม่

กรรมใดทำให้ลูกเป็นฝีที่ก้นอยู่เกือบสิบปี ... ทำให้เป็นอุปสรรคต่อการนั่งสมาธิ

กรรมใดทำให้ลูกต้องประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก  ...การที่ลูกทุ่มเททำบุญแบบสุดชีวิตจะมีอานิสงส์อย่างไร... ลูกจะกลับมาสร้างองค์พระได้ทุกวันดังที่เคยตั้งใจไว้ได้หรือไม่   

ระหว่างทำบุญด้วยเงินแล้วอธิษฐานกับเอาแรงช่วยงานพระพุทธศาสนาแล้วอธิษฐาน ผลที่ได้รับจะต่างกันอย่างไร

การที่นักการศาสนาหลายท่านสอนให้เข้าใจเรื่องบุญบาป นรกสวรรค์แบบผิด ๆ ว่าเป็นอุบายที่สร้างขึ้นเพื่อค้ำจุนสังคม เป็นต้นนั้น การสอนเช่นนี้ ถ้าเป็นเพียงความเข้าใจผิดจะมีวิบากกรรมเช่นไร คือ สอนเพราะความเข้าใจผิดอย่างหนึ่งกับถ้าเป็นเพราะมีเจตนาต้องการบิดเบือนคำสอนนั้นจะมีวิบากกรรมเช่นไร... และกรรมใดทำให้ลูกหลงผิดกลายเป็นคนไม่มีศาสนาอยู่ช่วงหนึ่ง จะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้อย่างไร ...

คำตอบ

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา (หาว 1 ที) แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันจ๊ะ

คุณแม่ ฝันเห็นหมู่ญาติภายหลังจากที่ลูกสร้างพระให้นั้น ก็เป็นความฝันที่เป็นกุศลนิมิต  ฝัน กับความจริง ที่เห็นหมู่ญาติดังกล่าว เป็นกุศลนิมิต กับความจริง ที่เห็นหมู่ญาติดังกล่าวที่มาคุยกับกายละเอียดของแม่หลับฝันไปจ๊ะ แล้วกายก็มารายงานกายหยาบเพระจิตเป็นกุศลและก็มาจริงๆ

คุณแม่ลำบากในวัยต้นแต่สบายในวัยชรา เพราะกรรมตระหนี่มาส่งผลก่อน แต่ภายหลังจากสร้างบุญแล้วก็มักจะมาปีติ จึงทำให้บุญส่งผลในวัยชราจ้ะ 

เป็นมะเร็งตาย เพราะกรรมในอดีตได้ฆ่าสัตว์ทำอาหารเป็นประจำมารวมส่งผลจ้ะ

ตายแล้วก็ไปเป็นเทพธิดาสุดสวยมีวิมานทองของชั้นดาวดึงส์เฟส ๒ ด้วยบุญที่ทำทาน รักษาศีล  เจริญภาวนา ในช่วงท้ายของชีวิตกับหมู่คณะจ้ะ

ได้รับบุญทุกบุญที่อุทิศไปให้แล้วก็ยิ่งทำให้ท่านมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นจ้ะ

ท่านฝากอนุโมทนาขอบคุณตัวลูกที่ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน

ท่านบอกว่าท่านได้รับบุญทุกอย่าง ทุกบุญเลย ตอนนี้มีความสุขมาก นั่งยิ้มไปยิ้มมา

คุณพ่อ ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ อายุสั้น เพราะกรรมในอดีตพ่อเคยเป็น นายพรานล่าสัตว์  ทำร้ายสัตว์ บางทีก็ขุดหลุมพรางให้สัตว์ตกลงไปเป็นประจำมารวมส่งผลให้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ และอายุสั้น

ตายแล้วก็ไปเป็นภุมมเทวาชั้นล่าง

ได้รับบุญทุกบุญที่ลูกอุทิศไปให้แล้วก็ทำให้ท่านมีสภาพความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นในทุกด้านจ้ะ มีเสื้อผ้า อาหาร ที่อยู่อาศัย เป็นต้นจ้ะ

ตัวลูก เป็นฝีที่ก้นเกือบสิบปี เพราะกรรมในอดีตตัวลูกได้เป็น  เป็นครู  คุณครูก็มีนิสัยชอบลงโทษศิษย์โดยการเฆี่ยนไปที่ก้น เฆี่ยนครั้งแรกก็เฆี่ยนเพื่อสั่งสอน แต่พอดื้อบ่อย ๆ เข้า ก็เลยมีพื้นฐานโทสจริต มักโกรธ เลยเฆี่ยนด้วยอารมณ์ ที่เฆี่ยนสั่งสอนไม่มีปัญหา  แต่เฆี่ยนด้วยพื้นฐานโทสจริต ด้วยอารมณ์นี่  อย่างต่อเนื่องมาหลายปีนี่  ต่างกรรมต่างวาระมารวมส่งผล แม้จะเจตนาดีแต่บางทีก็ปนอารมณ์โกรธอยู่เป็นประจำจ้ะ 

เมื่อตัวลูกตั้งใจสร้างบารมีอย่างจริงจังก็ประสบปัญหาทางการเงินอย่างหนัก เพราะ ในอดีตเวลาลูกตั้งใจทำบุญแล้ว   ต่อมามักจะเปลี่ยนใจไม่ทำในภายหลังเสมอ    ก็แปลว่าตั้งใจทำบุญมาแต่ต้น แต่มาเปลี่ยนใจในภายหลัง จึงทำให้กรรมตระหนี่มาส่งผลได้ก่อนจ้ะ แต่กรรมตระหนี่นี่เรื่องจริงมาส่งผลก่อน เพราะมาเปลี่ยนใจในทีหลังนี่

การที่ตัวลูกทุ่มทำบุญอย่างสุดชีวิต ก็จะมีอานิสงส์โดยย่อ คือ ตัวลูกก็จะได้สมบัติเกิดขึ้นอย่างเต็มที่ตามกำลังแห่งบุญ และได้รื้อผังจนลงไปได้ในระดับหนึ่ง ให้รื้อต่อไปลูก อย่าอนุรักษ์เอาไว้ผังจนต่อไปอีก

ให้ลูกนึกถึงบุญทุกบุญที่ทำมาแล้วอย่างต่อเนื่อง ปลื้มไม่จบ แล้วอธิษฐานจิตให้สม่ำเสมอว่า ขอให้ได้สร้างองค์พระให้ได้ทุกวัน ให้สมปรารถนาดังที่ได้ตั้งใจเอาไว้จ้ะ อธิษฐานอย่างนี้นะจ๊ะ

ระหว่างทำบุญด้วยเงิน  เรามาสันนิษฐานกัน แล้วอธิษฐานจิตกับทำบุญด้วยการเอาแรงช่วยงานพระพุทธศาสนาแล้วอธิษฐานจิตนั้น ก็เป็นบุญคนละแบบ แต่ก็ได้บุญเหมือนกัน  บุญที่เราได้นั้นก็แล้วแต่ว่าเราจะอธิษฐานอย่างไร  แต่การทำบุญด้วยเงินจะได้สมบัติโดยตรงกว่าส่วนทำบุญด้วยแรงก็จะได้บุญที่จะได้กำลังมากเหมือนมหาอุบาสิกาวิสาขา รวยแรงเท่ากับช้างสาร ๕ เชือก

การที่นักการศาสนาหลายท่านสอนให้เข้าใจเรื่อง บุญบาป นรกสวรรค์ผิด ๆ ว่า เป็นอุบายสร้างขึ้นเพื่อค้ำจุนสังคมเป็นต้น ถ้าคำสอนนี้เกิดจากการเข้าใจผิด ก็จะมีวิบากกรรมโดยย่อ คือ จะเป็นผู้ปฏิบัติธรรมลำบาก  และบรรลุธรรมช้า ต้องขึ้นเขาลงห้วย เจอเสือ เจอหมี เจองู เจอภัยธรรมชาติ เจออะไรต่าง ๆ ต้องไปนั่งริมปากเหวอะไรต่าง ๆ  แต่ก็ยังไม่บรรลุธรรม จะบรรลุธรรมช้า เพราะเข้าใจความจริงคลาดเคลื่อน ในการสอน เนื่องจากเป็นนักคิด ก็ด้นเดาใช้เหตุผลเท่าที่ตัวเองจะสันนิษฐานเอา

และถ้าไปสวรรค์อย่างมากก็ไปชั้นจาตุมหาราชิกา สายวิทย์ สายวิทยาธร สายวิชาการ แล้วก็ไปนั่งคิดต่อบนนั้นเพลิน ๆ ไปวัน ๆ   ท่านหนึ่งเป็นนักคิดดังมากทีเดียวแหละ เป็นพุทธบุตรนี่แหละ เป็นนักคิด ไปนั่งคิด และพวกนักคิดนี่นะ เขาจะไปนั่งคิดต่อนี่ ที่จาตุ สายวิทยาธร เขาอยู่ในหมู่นั้นแล้วเวลาเจอกันนี่ จะถกกัน  ไม่มียอมแพ้กันเลยนะ สะบั้นหั่นแหลก พอแยกกันก็ไปนั่งคิด คิดไปเรื่อย ๆ

แต่ถ้ามีเจตนาบิดเบือนคำสอน จะมีวิบากกรรมโดยย่อคือ จะไปอบายด้วยใจที่เศร้าหมอง เช่น ไปมหานรก  อุสสทนรก ยมโลก ไปเป็นเปรต อสุรกาย ที่มีรูปร่างบิดเบือนพิกลพิการ ทุกข์ทรมานมากเป็นต้น เมื่อกลับมาเป็นมนุษย์ก็จะเป็น บ้า ใบ้ หูหนวก ตาบอด รูปร่างพิกลพิการ และจะห่างไกลพระพุทธศาสนาจ้ะ

ตัวลูก หลงผิดทำให้ไม่มีศาสนาในช่วงหนึ่ง เพราะในอดีตตัวลูกก็ไปคบกับพวกที่ไม่มีศาสนาช่วงหนึ่ง ทำให้ผังนี้ติดตัวมาจ้ะ

จะแก้ไข ตัวลูกก็ต้องห่างไกลจากการคบคนเหล่านั้น และให้เข้าใกล้บัณฑิตนักปราชญ์ แล้วก็หมั่นสั่งสมบุญทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตอย่าให้กลับไปเป็นอย่างนั้นอีกเลย

.................................................................................................

#ฝันในฝัน   #โรงเรียนอนุบาลฝันในฝัน   #โรงเรียนฝันในฝัน

 #กฏแห่งกรรม #ธรรมะ #แสดงธรรม #นักเรียนอนุบาล