วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561


โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
วันจันทร์ ที่ 9  กรกฎาคม พ.ศ. 2561
พระมหารัตนะ ฐิตรตโน
แสดงธรรมเรื่อง บวชสร้างบารมี ปิดอบายให้บุพการี
ห้อง SPD 4 สภาธรรมกาย
**********************
           
                       ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เจริญพรนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกทุกคนนะ วันนี้สบายดีกันไหมจ้ะ ฝนมาบ้าง ก็ยังมาเข้าโรงเรียนกัน ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับการศึกษาวิชาการสร้างบารมี ผ่านโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา วันนี้จะได้ศึกษาเรื่อง ที่ย้อนไปหลายปี  คือ 23 มิถุนายน 2544  เป็นเรื่องเกี่ยวกับหลวงพี่เอง  และจะถ่ายทอดข้อมูล เกี่ยวกับหลักกฎแห่งกรรม  ผ่าน Case Study  เรื่องของคนขอบ ชนไก่ ฟังวีดีโอกฎแห่งกรรมก่อน    (เพลง...กฎแห่งกรรม...)

                        โยมพ่อเกิดในครอบครัวเกษตรกร เป็นคนขยันทำงานมาก ทำให้สามารถสร้างตัวได้ จนฐานะดี มีเงินใช้ไม่ขาดมือ ทุกวันหลังจากทำงานเสร็จ ท่านเหนื่อยล้าคิดว่าเป็นอาการเหนื่อยจากการทำงานหนักทั้งวัน จึงไปหาหมอที่คลินิก หมอฉีดยาให้ท่าน จากนั้นท่านกลับมานอนพักเป็นประจำกระทั่งไปตรวจรักษาที่โรงพยาบาล ปี 2553 ผลการตรวจทำให้ท่านทราบว่า เป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือด โดยมะเร็งกินกระดูกศีรษะจนผุ และมีแนวโน้มจะผุทั้งตัว ผุขึ้นเรื่อย ๆ  ด้วยเหตุนี้หมอจึงห้ามโยมพ่อล้ม 
      
                         กีฬาที่โยมพ่อชอบคือ กีฬาชนไก่ แม้ว่าท่านจะรู้ว่าร่างกายท่าน ป่วยหนักมาก แต่ท่านก็พยายามจะไปเล่นกีฬาชนไก่เรื่อย ๆ  กระทั่งเช้ามืด ตี 5 ครึ่ง ของวันเสาร์ 22 มกราคม 2554 โยมพ่อก็เสียชีวิตด้วยอาการสงบ สิริอายุ 63 ปี เรื่องราวฝันในฝันที่ครูไม่ใหญ่ฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที แล้วนำมาเล้าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรา

                          ในช่วงที่โยมพ่อกำลังจะเสียชีวิต ท่านไม่มีสติรู้ตัว เมื่อลมหายใจสุดท้ายท่านหมดไป กายละเอียดได้หลุดมายืนข้าง ๆ กายหยาบ ด้วยอาการมึน ๆ งง ๆ ยังไม่รู้สึกตัวว่า ตนเองได้ตายแล้ว เมื่อกายละเอียดโยมพ่อ ได้หลุดออกจากกายหยาบ ความรู้สึกเจ็บป่วย จากโรคภัยไข้เจ็บ ๆ ที่มารุมเร้า ก็จางหายไป เป็นผลทำให้ท่านรู้สึกสบายตัวขึ้น แต่ไม่รู้สึกตัวว่าเสียชีวิตแล้ว    

                      จริง ๆ แล้วโยมพ่อ ยังไม่หมดอายุขัย   ท่านเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ด้วยวัยเพียง 63 ปี เพราะวิบากกรรมเก่า ที่เคยทำผิดพลาดในอดีตมาตัดรอนอายุขัย ส่วนสาเหตุทำให้วิบากกรรมเก่าในอดีตและวิบากกรรมปัจจุบัน ยังไม่ดึงดูดให้โยมพ่อไปสู่อบาย เพราะสาเหตุใหญ่ ๆ 2 ประการคือ 1 . โยมพ่อยังไม่หมดอายุขัย   2 . บุญที่ท่านได้ทำตามประเพณี และบุญที่พระลูกชายได้บวชเข้ามาสร้างบารมีอยู่เขตใน รวมทั้งบุญที่พระลูกชายได้ทำให้ท่านในช่วงที่ท่านมีชีวิตอยู่    กับบาปที่ท่านได้เคยดื่มเหล้า เข้าบ่อนไก่ ในภพชาติปัจจุบัน กำลังชิงช่วงและช่วงชิงกันอยู่ ด้วยสาเหตุดังกล่าว ทำให้เมื่อโยมพ่อของลูกเสียชีวิตไปแล้ว ท่านจึงไม่อบายทันที   

                        ช่วงแรก ๆ ที่โยมพ่อเสียชีวิต กายละเอียดท่านได้วนเวียนไปที่ต่าง ๆ ตามกิจวัตร กิจกรรมที่ท่านคุ้นเคย ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านหรือสถานที่ชอบไป คือบ่อนไก่  ในช่วงที่กายละเอียดโยมพ่อไปที่บ่อนไก่นั้น  ซึ่งเป็นแหล่งรวมอบายมุขต่าง ๆ นั้น นับว่าเป็นช่วงเวลาหน้าสิ่วหน้าขวน มีความเสียงที่ท่านจะไปสู่ประตูอบายอย่างมาก ถึงมากที่สุด  ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ  ถ้าหากตอนนั้นภาพกรรมนิมิตของบาปอกุศล ที่ท่านทำที่บ่อนไก่ ได้ปรากฏฉายให้เห็นอย่างชัดเจน ใจท่านจะเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส ซึ่งจะเป็นผลทำให้โยมพ่อของลูก มีคตินิมิตที่ดำมืด ที่สุดกายละเอียดท่านจะถูกดูดไปภพภูมิที่มืดมิด

                          แต่เหตุการณ์เกิดกับโยมพ่อ หาเป็นเช่นนั้นไม่   เพราะแม้กายละเอียดไปวนเวียนอยู่บ่อนไก่ แต่กายละเอียดกลับไม่ถูกดูดสู่ประตูอบาย ที่เป็นเช่นนี้เพราะมีบุญพระลูกชายของท่านได้บวชอุทิศชีวิต เข้ามาสั่งสมบุญ สั่งสมบารมี อย่างเต็มที่เต็มกำลัง อยู่เขตในกับหมู่คณะมาอุ้มไว้ ซึ่งเป็นบุญหลัก อีกทั้งยังมีบุญที่พระลูกชายทำและอุทิศไปให้ ช่วงเสียชีวิตใหม่ ๆ เหตุนี้เองทำให้วิบากกรรมดื่มเหล้า เข้าบ่อนไก่ ไม่ได้ช่องส่งผลตอนนั้นดังนั้นโยมพ่อ จึงยังไม่ถูกดูดไปสู่อบาย    

                        วันที่ 3 นับจากโยมพ่อเสียชีวิต บุญที่พระลูกชายอุทิศไปให้ท่าน เริ่มมีปริมาณมากขึ้น ๆ ๆ  ทุกครั้งที่พระลูกชายทำบุญและอุทิศไปให้ โยมพ่อก็จะรู้และสัมผัสได้ว่ามีกระแสแห่งความสุขจากพระลูกชาย ส่งมาถึงตัวท่านเสมอ  เมื่อบุญทุกบุญที่พระลูกชายกระทำแล้ว อุทิศให้โยมพ่อ ซึ่งมีปริมาณที่มากขึ้น รวมกับบุญพระลูกชายบวชอุทิศชีวิต เข้ามาสั่งสมบุญบารมีอย่างเต็มที่ เต็มกำลัง  อยู่เขตในกับหมู่คณะ   ส่งผลให้บุญต่าง ๆ ได้ช่องส่งผลมากขึ้น ในที่สุดโยมพ่อเริ่มได้สติ รู้ตัวว่าเสียชีวิตแล้ว     

                         นอกจากผลบุญดั่งกล่าว  โยมพ่อรู้ว่า ตัวเองได้เสียชีวิตแล้วก็ตาม ผลแห่งบุญต่าง ๆ  ส่งผลให้ใจของท่านสามารถคลายจากเรื่องไปบ่อนไก่ได้อีกด้วย  ด้วยเหตุนี้โยมพ่อได้กลับมาอยู่ที่บ้าน ไม่กลับไปบ่อนไก่อีกเลย  แม้ตอนนี้โยมพ่อจะรู้ตัวว่าเสียชีวิตแล้ว  แต่เนื่องจากไม่เคยศึกษาเรียนรู้ เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตว่า เมื่อตายไปแล้วต้องทำอย่างไร อะไรที่จะเป็นที่พึ่งให้กับท่านได้   ด้วยเหตุนี้กายละเอียดจึงวนเวียนอยู่ในบ้าน ไร้จุดหมาย ปลายทาง ระหว่างกายละเอียดโยมพ่ออยู่ที่บ้าน จะอยู่ข้าง ๆ ญาติพี่น้องบ้าง ในบางครั้งมาอยู่ข้าง ๆ พระลูกชายบ้าง เป็นต้น

                          วันที่ 7 นับจากวันที่โยมพ่อเสียชีวิตแล้ว  บุญที่พระลูกชายทำอุทิศไปให้มีปริมาณมากขึ้น ๆ  ตามลำดับ เป็นผลทำให้ใจโยมพ่อคลายจากเรื่องราวต่าง ๆ ได้มากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อบุญทุกบุญได้ช่องส่งผลเต็มที่ ในที่สุดกายละเอียดของโยมพ่อได้เปลี่ยนเป็นกายภุมมเทวา พร้อมกับแวบไปเกิดในวิมานภุมมเทวา ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง  ทันทีที่เปลี่ยนเป็นภุมมเทวา ท่านรู้สึกอึ้ง ทึ่ง และตะลึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก 

                          ตอนนี้โยมพ่อกำลังใช้ชีวิตแบบภุมมเทวาของท่าน  อยู่ในวิมานของท่าน ลักษณะเป็นวิมานไม้ 2 ชั้น หลังเล็ก ๆ ภายในมีเฟอร์นิเจอร์ ข้าวของเครื่องใช้มากมาย ทั้งตู้ เตียง โต๊ะ เป็นต้น  ซึ่งเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้น ล้วนแต่ทำด้วยไม้ทั้งสิ้น   นอกจากนี้ยังมีบริวารคอยแวดล้อมคอยดูแล 5 ตนอีกด้วย  ด้วยกำลังบุญทั้งหมดของโยมพ่อที่ได้สั่งสมเอาไว้ สมัยมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็นบุญพระลูกชายบวชอุทิศชีวิต สั่งสมบุญบารมี เอาชีวิตเป็นเดิมพัน  อยู่เขตในกับหมู่คณะ  บุญนี้ ถือเป็นบุญหลัก .....กับบุญทุกบุญที่พระลูกชายได้ทำให้ตอนมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว หล่อรูปเหมือนทองคำหลวงปู่เป็นต้น

                         และบุญต่าง ๆ ที่ท่านทำเอง ไม่ว่าจะเป็น ทอดกฐิน ..ประธานทอดผ้าป่า.. ร่วมสร้างโบสถ์ ..สร้างศาลาเป็นต้น ทุกบุญที่กล่าวมา มีกำลังแรงส่งผลทำให้โยมพ่อเกิดในภพภูมิที่ดี ละเอียด ประณีต ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ด้วยเหตุผลบางประการ ไม่สามารถไปเกิดในภพภูมิที่สูงยิ่งกว่านี้ได้  สาเหตุที่โยมพ่อไม่สามารถไปเกิดในภพภูมิที่สูงยิ่ง ๆ ขึ้นไปได้ มีสาเหตุใหญ่ ๆ 3 ประการคือ

                       1. สมัยโยมพ่อทำบุญด้วยตนเอง ท่านไม่ได้ทำด้วยใจที่เต็มเปี่ยมความเลื่อมใสศรัทธา และมีปีติหล่อเลี้ยง ตามหลักพระพุทธศาสนา  ดังนั้นแม้ทำบุญมาก แต่ความปลื้มปีติในบุญกลับมีน้อย เป็นผลทำให้บุญทุกบุญ ที่ท่านสั่งสมไว้ ไม่สามารถส่งผลให้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง เนื่องจากใจไม่ได้ปลื้มปีติในบุญ ที่ทำไว้ ถ้าให้ถูกหลักวิชชา ต้องทำบุญด้วยความปลื้มปีติใจ

                       2 . สมัยที่โยมพ่อยังมีชีวิต ยามที่พระลูกชายทำบุญต่าง ๆ ให้กับท่าน แล้วนำบุญไปฝาก เพื่อให้ท่านอนุโมทนาบุญ โยมพ่อของลูกเพียงแค่รับฟัง.. รับรู้ ..ในใจไม่ได้นึกอนุโมทนา หรือปลื้มปีติกับบุญที่พระลูกชายทำให้ ที่ท่านรู้สึกเช่นนั้นเพราะไม่เข้าใจเรื่องบุญบาป และเรื่องราวกฎแห่งกรรม ไม่รู้หลักวิชชาในการสั่งสมบุญ นึกถึงบุญและอนุโมทนาบุญ ตามหลักพระพุทธศาสนา   เหตุนี้เองเวลาพระลูกชายเอาบุญไปฝากโยมพ่อ ท่านรู้สึกเฉย ๆ ไม่ได้ปลื้มปีติ ในบุญที่พระลูกชายทำให้  แทนที่ท่านจะได้บุญเต็มที่ อย่างที่ควรจะเป็น  แต่กลับได้บุญไปนิด ๆ หน่อย ๆ

                     3 . เนื่องจากโยมพ่อยังดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เล่นการพนันชนไก่ สมัยยังมีชีวิตอยู่  สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้  ล้วนแล้วแต่ เป็นตัวบั่นทอนทำให้ใจท่านไม่ใส ไม่สว่าง 
                    ด้วยเหตุ 3 ประการ ทำให้ผลแห่งบุญที่โยมพ่อ ได้สั่งสมไว้ ไม่สามารถส่งผลได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง อุปมาเหมือนท่อน้ำที่มีตะกรันติดอยู่ข้างใน จึงส่งผลให้น้ำที่ไหลออก  จากท่อน้ำนั้นไหล ออกไม่เต็มที่ ดังนั้นโยมพ่อจึงไม่สามารถไปบังเกิดในภพภูมิที่ ยิ่ง ๆ ขึ้นไปกว่านี้ได้  ที่สำคัญที่สุด   ถ้าหากไม่มีพระลูกชายที่บวชอุทิศชีวิต มาสั่งสมบุญสร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลัง อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน อยู่เขตในกับหมู่คณะ โยมพ่อจะต้องไปเสวยทุกขเวทนา อยู่ในอบายภูมิอย่างแน่นอน     

                            สำหรับบุพกรรมทำให้โยมพ่อต้องป่วย และเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งในเมล็ดเลือดในวัย 63 ปี เพราะวิบากกรรมหลัก 2 วิบากกรรม คือปล่อยเงินกู้ดอกโหดจากภพชาติหนึ่ง และปาณาติบาตอีกภพชาติหนึ่ง ที่โยมพ่อเคยทำผิดทำพลาดไว้  ได้ช่องมารวมกันส่งผลในชาติปัจจุบัน

                            เรื่องมีอยู่ว่าในภพชาติก่อนโน้น โยมพ่อของลูกเกิดเป็นกุลบุตรในตระกูลพ่อค้า ฐานะดี ซึ่งอาศัยในเมืองแห่งหนึ่ง ช่วงโยมพ่อเป็นวัยรุ่นท่านคบเพื่อนที่เป็นคนพาล เพื่อนกลุ่มนี้ชอบชวนโยมพ่อไปดื่มเหล้าประจำ จนท่านไม่ได้สนใจช่วยเหลือแบ่งเบาภารกิจการงานของคุณพ่อและคุณแม่ของท่านเลย   เมื่อคุณพ่อของโยมพ่อได้เสียชีวิต  โยมพ่อจึงได้มารับหน้าที่ดูแลกิจการค้าของครอบครัวทั้งหมด  แต่ด้วยนิสัยของท่านที่รักความสบาย  ชอบใช้ชีวิตสบายอย่างลูกเศรษฐี ไม่ได้เป็นคนสู้งาน ขยันขันแข็ง อย่างพ่อของโยมพ่อ
                             ดังนั้นเมื่อโยมพ่อมารับช่วงกิจการต่อจากพ่อ ท่านก็เริ่มเหนื่อย และไม่อยากทำการค้าต่อไป ต่อมาด้วยความที่โยมพ่อท่านมีสมบัติจำนวนมาก เพราะพ่อเก็บไว้ให้  ท่านจึงได้เลิกทำกิจการค้า แล้วหันมาปล่อยเงินกู้แทน  เพราะเห็นว่าเป็นงานเบา ไม่ใช้แรงงาน  ในช่วงแรกที่ปล่อยเงินกู้  ท่านปล่อยแบบดอกเบี้ย สมเหตุสมผล   แต่เมื่อเวลาผ่านไป  ท่านกลับมาคบกับเพื่อนที่เป็นคนพาลอีก เพื่อนเหล่านั้นได้ชักชวนไปดื่มเหล้า เล่นการพนัน ทำให้โยมพ่อติดเหล้า  ติดการพนัน อบายมุขต่าง ๆ  ขึ้นไปเรื่อย ๆ  ในที่สุดทรัพย์สมบัติที่มีเริ่มร่อยหรอไปเรื่อย ๆ  โยมพ่อเห็นว่าทรัพย์เริ่มร่อยหรอลงไปมาก  ท่านเกิดความกลัวทรัพย์จะหมด แล้วจะไม่มีเงินไปเที่ยวเตร่กับเพื่อน ที่เป็นคนพาลอีก    และยังจะต้องกลับมาทำงานหนักเหมือนเดิมอีกด้วย  

                               ด้วยเหตุนี้ ทำให้ท่านถูกความโลภครอบงำจิตใจ  เลยต้องคิดหาทรัพย์ทางที่ผิด ด้วยการเพิ่มดอกเบี้ยเงินกู้จากชาวบ้านที่มากู้เงินให้สูงยิ่งไปอีก  นอกจากนี้ ถ้าคนไหนไม่คืนเงินต้นและดอกเบี้ย ตามเวลาที่กำหนดให้  ท่านจะสั่งลูกน้อง ไปยึด ไล่ที่ ไร่นา ที่ทำกินชาวบ้านมาเป็นของตน  ลูกหนี้ต่างได้รับความเดือดร้อน ทุกข์ใจอย่างมาก    จึงกลายเป็นวิบากกรรมติดตัวท่านตั้งแต่ภพชาตินั้นเรื่อยมา

                            แม้ชาติปัจจุบันจะเจือจางลงไปแล้วก็ตาม แต่ก็คอยหาช่องตามส่งผลตลอดเวลา  ดังนั้น เมื่อวิบากกรรมปล่อยเงินกู้ดอกโหดที่โยมพ่อกระทำไว้  ตามมาส่งผล  ทำให้ปัจจุบันท่านป่วยเป็นมะเร็งในเม็ดเลือด แต่วิบากกรรมเงินกู้ดอกเบี้ยโหด กำลังไม่แรงพอที่จะทำให้เสียชีวิต มีวิบากกรรมหนึ่งที่ตามติดคือ ปาณาติบาต จากอีกภาพชาติหนึ่งที่ติดตามตามติดโยมพ่อมาส่งผล เป็นผลหลังจากภพชาติปล่อยเงินกู้ดอกโหด 

                           เรื่องมีอยู่ว่า ภพชาตินั้น โยมพ่อได้เกิดเป็นกุลบุตรในครอบครัวฐานะปานกลาง เมื่อเจริญวัยขึ้น ท่านเป็นหนุ่มเลือดร้อน มีผังการคบคนพาลจากชาติในอดีต เหตุนี้ท่านจึงมีเพื่อนเป็นคนพาลมาคบหากับท่านเสมอ วันหนึ่งโยมพ่อกับเพื่อน ๆ ที่เป็นคนพาล ไปเล่นการพนันที่บ่อนแห่งหนึ่ง มีการเล่นพนันที่หลากหลาย  โยมพ่อและเพื่อน ๆ ได้เลือกเล่นพนันชนไก่ ระหว่างเชียร์อยู่  มีวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง เข้ามาเล่นพนันชนไก่ด้วย โดยแทงพนันไก่ชน คนละข้างกับกลุ่มโยมพ่อ
    
                         ระหว่างไก่ชนจิกตีกันอลหม่าน กลุ่มของโยมพ่อกับกลุ่มวัยรุ่น ต่างเริ่มมองหน้าหาเรื่อง ไก่ชนของแต่ละฝ่าย จิกตีกันดุเดือดเท่าไหร่ การปะทะฝีปากอารมณ์ทั้ง 2 ฝ่าย ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น  จนกระทั่ง ในที่สุด กลุ่มวัยรุ่นทั้ง 2 ฝ่ายต่างควบคุมอารมณ์ไม่ได้  จึงยกพวกตีกัน แต่กลุ่มโยมพ่อน้อยกว่าทำให้สู้กับอีกฝ่ายไม่ได้ ด้วยเหตุนี้ ทำให้โยมพ่อและกลุ่มเพื่อน ๆ ที่เป็นคนพาล จึงรีบหนีเอาตัวรอด การพ่ายแพ้ในครั้งนี้ ทำให้โยมพ่อของลูกอับอาย เสียหน้ามาก ด้วยความที่โยมพ่อต้องการกู้หน้าคืนมา  ท่านจึงวางแผนซุ้มทำร้ายวัยรุ่นกลุ่มอริที่ละคน เริ่มจากหัวหน้าก่อน  

                        เมื่อทุกคนในกลุ่มโยมพ่อ ทราบแผนการทั้งหมดแล้ว  จึงได้แยกย้ายกันไปสู่จุดต่าง ๆ ที่คาดว่า หัวหน้ากลุ่มวัยรุ่นคู่อริจะผ่านมา ทันทีที่โยมพ่อของลูกเห็นหัวหน้ากลุ่มอริเดินกลับบ้านลำพัง ก็กระโดดออกจากที่ซ่อนตัว คว้าไม้ฟาดศีรษะกลุ่มวัยรุ่นคู่อริ จากนั้นท่านและเพื่อน ๆที่เป็นคนพาล ได้รุมทำร้าย วัยรุ่นคู่อริ  ระบายความโกรธแค้น  จนทำให้วัยรุ่นคู่อริตาย ภายหลังโยมพ่อรู้สึกสำนึกผิดแล้วก็ตาม  แต่วิบากกรรมปาณาติบาตนั้น  ได้เป็นวิบากกรรม ติดตามตัวท่านนับแต่นั้นมา แม้ภพชาติปัจจุบันวิบากกรรมดังกล่าว เจือจาง แต่ยังคอยหาช่องส่งผลตลอดเวลา  เมื่อวิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผลกับปล่อยเงินกู้ดอกโหด ทำให้โยมพ่อป่วยและเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดในภพชาติปัจจุบัน 

                          จากเรื่องราว คงจำได้ว่า หลังโยมพ่อเสียชีวิต ท่านไปเกิดเป็นเทพบุตรภุมมเทวาระดับทั่วไป อยู่วิมานไม้ 2 ชั้น มีบริวาร 5 ตน คอยแวดล้อม  ซึ่งเทพบุตรเพลิดเพลินตรวจตราทิพย์สมบัติ สังคมใหม่ ๆ  ที่ท่านเพิ่งไปอยู่  บุญพระลูกชายได้ทุ่มเทสั่งสมบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพันมาโดยตลอด  ทำให้พระธรรมกาย ตรวจตรากำลังบุญเทพบุตรภุมมเทวา  มีบุญอะไรช่วยทำท่านได้เลื่อนชั้นไปเกิด ในภพภูมิที่ละเอียด ประณีต สูงยิ่งขึ้นได้

                              เมื่อพระธรรมกายตรวจตราแล้ว พบว่าต้องใช้วิธีพิเศษ เอา 2 บุญใหญ่ ๆ รวมกัน คือบุญที่พระลูกชายบวชอุทิศชีวิต เข้ามาสั่งสมบุญ สร้างบารมี อย่างเต็มที่เต็มกำลัง อยู่เขตในกับหมู่คณะ  .....กับบุญเก่าในอดีตชาติที่เทพบุตรภมุเทวา ทำไว้พุทธันดรก่อน ๆ นู้น  เป็นบุญทำด้วยตัวเอง  อีกทั้งทำด้วยความปลื้มปีติใจ เบิกบานอย่างสุด ๆ อีกด้วย 
 
                            เรื่องมีอยู่ว่าพุทธันดรก่อน ๆ นู้น โยมพ่อของลูกเกิดเป็นกุลบุตรรูปงาม อยู่ในครอบครัวมีฐานะทั่ว ๆ ไป ในภพชาตินั้นได้มาเจอหมู่คณะ  ท่านกับลูกเป็นพ่อลูกกัน  เหมือนปัจจุบัน  ต่อมาลูกออกบวชสร้างบารมีกับหมู่คณะเหมือนปัจจุบัน หลังจากออกบวชแล้ว ได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตร  ชวนพ่อมาทำบุญ สร้างวัดกับหมู่คณะ  ทำให้ท่านได้สร้างโบสถ์ วิหาร ศาลาการเปรียญ เป็นต้น โยมพ่อจะทำด้วยความปลื้มปีติใจ  และเบิกบานใจ

                          พระธรรมกายประมวลรวม 2 บุญใหญ่หลัก ๆ นี้ สามารถเลื่อนชั้นเทพบุตรภุมมเทวาได้ ซ้อนติดไว้ศูนย์กลางกายเทพบุตรภุมมเทวา กำลังบุญเพียงพอที่จะเปลี่ยนภพภูมิให้แล้ว พระธรรมกายนำเทพบุตรภุมมเทวาไปบังเกิดเป็นเทพบุตรคนธรรพ์ระดับกลาง  สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ฉับพลัน ... ท่านรู้สึกตื่นเต้น  ดีใจ  อัศจรรย์ใจมาก  เพราะทิพยสมบัติเป็นสิ่งไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งตอนที่เป็นมนุษย์ และตอนที่เป็นภุมมเทวา  โดยเฉพาะวิมาน เป็นวิมานไม้สีทอง ที่สวยงามตระการตา   พร้อมด้วยบริวารอีกเป็นอันมาก  
 
                            หลังจากพระธรรมกาย ช่วยให้โยมพ่อ ไปอยู่ชั้นจาตุมหาราชิกาแล้ว  พระธรรมกายได้ปรากฏกาย ให้เทพบุตรใหม่เห็น  เทพบุตรใหม่ตื่นเต้น ปลื้มปีติใจ ดีใจ  แล้วก้มกราบทันที จากนั้นพระธรรมกายให้โอวาท การที่เทพบุตรใหม่มาอยู่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาได้  เพราะผลแห่งบุญพระลูกชายตั้งใจบวชสร้างบารมีเป็นหลัก  อย่าได้ประมาท  ตั้งใจนั่งสมาธิ  นึกถึงดวงใส องค์พระใส หรือ ภาวนาสัมมาอะระหัง  ที่ศูนย์กลางกายไปเรื่อย ๆ  อีกทั้งคอยอนุโมทนาบุญทุกบุญกับพระลูกชาย จะได้สวรรค์นี้ไปนาน ๆ   ถ้าประมาทมัวเพลิดเพลินกับทิพยสมบัติ ไม่ยอมประพฤติ ปฏิบัติธรรม ตามที่บอกไว้ จนกระทั่งบุญที่สั่งสมไว้หมดลง  อาจพลัดไปเกิดเป็นภุมมเทวาอีกครั้ง หรืออบาย เพราะวิบากกรรมดื่มเหล้า เจ้าชู้ เข้าบ่อนไก่  ที่ทำรอส่งผลตลอดเวลา  
    
                               เทพบุตรใหม่รับปากกับพระธรรมกายว่า จะปฏิบัติตามสิ่งที่พระธรรมกายสอนไว้ทุกประการ จากนั้นเทพบุตรใหม่ฝากสารแห่งความรักและความคิดถึงมาถึงพระลูกชายและครอบครัว  ฝากขอบคุณพระลูกชาย  ที่มาอยู่ตรงนี้ได้ก็เพราะบุญพระลูกชายเป็นหลัก  ตอนนี้เชื่อในเรื่องบุญ ได้เห็นผลของบุญ ด้วยตาว่า บุญมีจริง สวรรค์มีจริง  ทำให้รู้สึกซาบซึ้งใจ  อัศจรรย์ใจ ในผลแห่งบุญ  จะตามดูพระลูกชาย ณ ที่แห่งนี้  อย่าลืมอุทิศส่วนบุญกุศลส่งให้ท่านด้วย  

                               ที่สำคัญอยากให้พระลูกชาย ช่วยเป็นกัลยาณมิตรชักชวน ประคับประคองให้โยมแม่ รวมถึงพี่ ๆ น้อง ๆ หมู่ญาติ เข้าวัดสร้างบุญ  เขาจะได้มีบุญติดตัวกันไปมาก ๆ เทพบุตรใหม่ฝากสาส์นถึงภรรยา  ขอให้ตั้งใจสั่งสมบุญยิ่ง ๆ ขึ้นไป และ หมั่นเข้าวัดฟังธรรมกับพระลูกชายบ่อย ๆ จะได้มีความเข้าใจในเรื่องบุญมากขึ้น เพราะผลบุญมีจริงสวรรค์มีจริง  อีกทั้งเมื่อได้นั่งสมาธิ และการอนุโมทนาบุญ  ยิ่งทำให้ท่านรู้ว่า เวลาทำบุญ บุญจะเกิดขึ้นจริง ๆ เพราะฉะนั้น ให้ภรรยาของท่าน หมั่นสั่งสมบุญให้มาก ๆ ส่วนตัวเองจะคอยอนุโมทนาบุญทุก ๆ บุญกับเธอ ที่สำคัญให้ภรรยาคอย เป็นกำลังใจ กำลังปัจจัย สนับสนุน ให้พระลูกชายบวชสร้างบารมีไปนาน ๆ ให้ทำทุกบุญที่พระลูกชายบอกให้ทำ ทุกครั้งที่ทำบุญ  ให้ทำด้วยความปลื้มปีติใจ แล้วอย่าลืมอุทิศบุญกุศลให้ท่าน ด้วย   

                          เทพบุตรใหม่ฝากถึงหมู่ญาติว่า ให้เชื่อว่าบุญบาปมีจริง นรกสวรรค์มีจริง ตอนนี้ท่านรู้ว่าชีวิตหลังความตายเป็นอย่างไร ให้หมั่นสั่งสมบุญให้มาก ๆ อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต วันใดที่ละจากโลกนี้จะได้ไปอยู่บนสวรรค์แห่งนี้ เพราะที่นี่มีแต่ของสวย ๆ งาม ๆ น่าอยู่น่าชมมากกว่าเมืองมนุษย์มากมายนัก  หลังจากนั้น พระธรรมกายตอกย้ำกับเทพบุตรใหม่อีกครั้งว่า อย่าประมาท ให้ตั้งใจนั่งธรรมะ ทำตามที่บอกอย่างเคร่งครัด เทพบุตรใหม่รับปากอย่างดี จากนั้นพระธรรมกายแวบหายไปทันที    (เพลง...ชีวิตสมณะ...)

                             เรื่องราวพระลูกชายเป็นอย่างไร .....เป็นพุทธบุตรน้ำใจงาม อยู่ในตระกูลของพ่อค้าที่ทำการค้า  อยู่ในแคว้นของพระราชาที่ออกบวช  เมื่อเจริญวัยก็ติดตามคุณพ่อไปค้าขาย ตามหัวเมืองต่าง ๆ ในแคว้นของพระราชาองค์ที่ออกบวช  เมื่อได้ยินข่าวการออกบวช ด้วยความชอบ อยากเป็นทหาร ประกอบกับตัวลูกมีความรักและศรัทธาของพระราชาองค์ที่ออกบวชเป็นอย่างมาก  จึงรีบไปสมัครเป็นทหารในทันที 
                         เมื่อเป็นทหาร ก็อยู่ในหน่วยที่สนับสนุน ยุทธโธปกรณ์ในกองทัพ  ในเวลาผ่านไป ได้เกิดสงครามระหว่างแคว้น  ระหว่างพระราชาที่ออกบวช  กับแคว้นพระราชาเกเร ลูกจึงมีส่วนในการสนับสนุนการรบในครั้งนี้ด้วย อาวุธต่าง ๆ  ด้วยเหตุนี้ ทำให้ปัจจุบันนี้เป็นโรคต่าง ๆ

                            ต่อมาได้ไปฟังธรรม กับพระเถระ อดีตพระราชาที่ออกบวช ด้วยเหตุนี้จึงได้ออกบวชตาม  บวชแล้วก็ทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะ ตามแคว้นต่าง ๆ ได้ทำไปตลอดชีวิต  ส่วนผลการปฏิบัติธรรม มีผลที่ดี  เข้าถึงธรรมกาย  ละจากโลกนี้ จะได้ไปเกิดที่วงบุญพิเศษ

                    ข้อคิดจาก case study
                        ชีวิตของเราที่เกิดมาแต่ละครั้ง เรื่องราวในโลกมนุษย์ล้วนเป็นเรื่องซ้ำ ๆ วนไปวนมา กิเลสตัวเดิมตัวเราเอง สิ่งที่เพิ่มเติมนักสร้างบารมีคือ บุญกับบารมี ๆ เกิดมาชาติหนึ่ง ๆ ถ้าไม่ได้สร้างบารมีชีวิตเราจะมีค่าอะไร เพราะอดีตเป็นตัวกำหนดปัจจุบัน ปัจจุบันเป็นตัวกำหนดอนาคตของเรา อดีตเราไม่ขยันสร้างบุญ ปัจจุบันไม่ขวนขวยสร้างบุญ อนาคตก็ไม่ต้องพูดถึงว่าเราจะมีทุกข์กันมากขนาดไหน 

                           อดีตผ่านไปแล้ว ไปแก้ไขอะไรไม่ได้ ปล่อยมันไป เริ่มต้นใหม่ อย่าให้ผิดพลาดอีก อนาคตไม่ต้องคาดหวังอะไรมาก  มันไม่แน่นอน  ทำทุกอย่างให้ดีที่สุด  มีความสุขที่ได้ทำ  พอใจในสิ่งที่เราทำ ซึ่งปัจจุบันก็คือความจริงที่เรายังมีลมหายใจ มีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ไม่ว่าเราจะทำหรือไม่ทำอะไร ทุกชีวิตก็ล้วนมุ่งหน้าไปสู่ความตาย ไม่เว้นแม้แต่ชีวิตเดียว ทุกชีวิตล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วเสื่อมสลายไป    

                         ชีวิตนักสร้างบารมี จะไม่ปล่อยให้ชีวิตเสื่อมเสียไปฟรี ๆ จะเสริมสร้าง (สร้างบุญบารมีไป จนกว่าจะหมดลมหายใจกันไปชาติหนึ่ง )  อายุขัยมนุษย์ปัจจุบันนี้ก็ 75ปี ใครได้ครบถือว่าครบอายุขัยนะ มากกว่านั้นอายุยืน น้อยกว่าก็อายุสั้น  วันและคืนในแต่ละวัน ผ่านมาอย่างรวดเร็ว เราไม่รู้ว่าวันสุดท้ายของชีวิต ลมหายใจสุดท้ายของเราจะมาตอนไหน สถานที่ใด เพื่อความไม่ประมาท รักษาใจ เตรียมใจให้พร้อมเสมอ

                          ปล่อยวางความคิด ความรู้สึก อารมณ์ที่ไม่ดี รักษาใจตอนสุดท้ายให้ผ่องใส ปล่อยวางเรื่องภายนอก อยู่กับความดีกับใจที่ผ่องใส อยู่ในบุญ อยู่ภายใน ให้มีความรู้สึกว่าจิตสุดท้ายอยู่กับเราอย่างนี้ตลอดเวลา ให้ทำความรู้สึกว่าจิตสุดท้ายของเราต้องเป็นอย่างนี้ตลอดเวลา ให้ปัจจุบันขณะ เหมือนลมหายใจสุดท้ายเราเสมอ ใจเราพร้อมเสมอทำศึกชิงภพ ชิงศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ของเราตลอดเวลา  ถ้าเรามีเวลานั่งสมาธิน้อย ฝึกหายใจเข้าลึก ๆ เจริญสติไปด้วย ดูแลกายข้างในอีกกายหนึ่งด้วย มีความเบิกบานผ่องใสเสมอ

                             คนส่วนใหญ่ไม่อยากพูดเรื่องความตาย อยากพูดเรื่องดีงาม นึกให้ดี ๆ มีชีวิตที่ดีงาม มีความตายที่ดีงาม เป็นเรื่องเดียวกัน เหมือนเหรียญมี 2 ด้าน นึกอีกด้านหนึ่งบ้าง จะทำให้ชีวิตอีกด้านหนึ่งดีขึ้นด้วย คิดถึงความตายไว้บ้าง ขอให้เราตายดี ไม่หลงตาย  นึกถึงความดี นึกถึงบุญจะได้ไม่ประมาท ไม่มีข้อแม้ข้ออ้าง เงื่อนไข ในการสร้างบุญบารมี รู้จักปล่อยวางตอนนี้หรือปล่อยตอนตาย ความตายสอนให้เราเห็นคุณค่าสิ่งที่มีอยู่ ปัจจุบัน คนนั้นเป็นอย่างไรแล้วแต่ มีชีวิตอยู่ก็ดีแล้ว นึกได้อย่างนี้เราจะมีกำไรชีวิต  (ปฏิบัติธรรม เปิดเทปเสียงหลวงพ่อธัมมชโยนำนั่งสมาธิ...)

                           ขออาราธนาบารมีธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกพระองค์นับอสงไขยพระองค์ไม่ถ้วน ในอายตนนิพพาน บุญบารมีธรรมของมหาปูชนียาจารย์ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย บุญบารมีธรรมคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาทองสุข สำแดงปั้น บุญบารมีธรรมคุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง บุญบารมีธรรมหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ บุญบารมีหลวงพ่อคุณครูไม่เล็ก บุญบารมีธรรมภิกษุ สามเณร ทั่วทั้งแผ่นดินทุกรูป
                         ขอให้บุญทั้งหลายเหล่านี้มาประมวลรวมกันเข้า กับบุญบารมีนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกทุกคน ให้ประมวลรวมกันเข้าที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ให้กลั่นกาย วาจา ใจ ธาตุธรรม เห็น จำ คิด รู้ ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ ให้หลุดพ้นจากการเป็นบ่าว เป็นทาสพญามาร วิบัติบาปศักดิ์สิทธิ์ วิบากกรรมวิบากมาร อุปสรรคต่าง ๆ นานาในชีวิต ทุกข์ โศก โรค ภัย สิ่งไม่ดีทั้งหลาย ให้มลายหายสูญไปให้สิ้น  ให้ทุกท่านเข้าถึงพระธรรมกายได้โดยง่าย ให้ปฏิบัติได้สะดวก บรรลุได้เร็ว ให้เข้า ถึงธรรมได้โดยง่าย โดยเร็วพลัน
เมื่อถึงคราวหมดอายุขัย ให้มีจิตผ่องใส สติสมบูรณ์ วันเวลาละสังขารสามารถตายก่อนตายได้ ถอดกายไปก่อนได้ เวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ กลับสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษอย่างสง่างาม นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกทุกคนนะ   

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา วันจันทร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ.2561   พระครูสังฆรักษ์อน...