โรงเรียน​อนุบาลฝันในฝันวิทยา

วันที่ ๒ มิถุนายน พ.ศ.2561

พระครูวิบูลนิติธรรม (ไพบูลย์ ธมฺมวิปุโล)

เรื่อง..การปฏิบัติศาสนกิจ ณ ประเทศเนปาล 

และศรีลังกา และทบทวนเรื่องกฎแห่งกรรม

**************************

สว่างดี  นักเรียนอนุบาลฝันวิทยานักเรียนฝันในฝันวิทยาทั่วโลก ทุก ๆ ท่านนะ หายไป 2 เดือน มีศาสนกิจต่างประเทศ สองเดือนคือเมษายนกับพฤษภาคม 4 ประเทศ เดือนเมษายนก็ไปร่วมพิธีฉลองพระประธานและทอดผ้าป่าขยายที่ดิน ที่วัดพระธรรมกายไอจิ ธรรมกายไอจิ ประเทศญี่ปุ่นนะ เอาบุญมาฝากทุกท่าน

 เดือนพฤษภาไป ๓ ประเทศ ประเทศแรกก็กัมพูชา ไปให้ความรู้สามเณร เป็นสามเณรเล็ก ชอบดูแต่ภาพยนตร์ ไม่ชอบฟังเทศน์  อยู่นิ่งไม่ค่อยได้

ประเทศที่สองก็ประเทศเนปาล เรามีศูนย์ปฏิบัติธรรมธัมมัสถาลิ ตอนที่เกิดแผ่นดินไหวที่ประเทศเนปาล ทางวัดก็ส่งความช่วยเหลือไป ส่งพระภิกษุไป เราเคยจัดงานบวชที่เนปาล ที่ลุมพินี ตอนนั้นประมาณพันรูป มีพวกเต้นท์ที่ใช้สำหรับอบรมสามเณร ตอนนั้นแผ่นดินไหว ก็เอาเต็นท์ไปใช้ก่อน ก็ไปช่วยเขา

พอสภาพความเป็นอยู่เริ่มเข้าสู่ปกติ ก็มีสาธุชนที่อยู่ใกล้เหตุการณ์ เห็นว่าเราตั้งใจจริงที่จะมาช่วยสภาพจิตใจ เขาก็ใจบุญ ให้เราใช้ที่ดินเขาสร้างศูนย์ปฏิบัติธรรม ก็เลยไปใช้ศูนย์ที่นั่นสำหรับอบรมสามเณรโต ส่วนใหญ่อายุ 30 40 50 60 ปี

ซึ่งมีเป้าหมายว่าปลายปี จะจัดบวชให้ได้ 1000 รูป แต่ว่าก็ต้องค่อย ๆ บวชไปทีละร้อยสองร้อย เพื่อจะได้มีคนไปตามคนมาบวช ส่วนสามเณรที่อยู่ต่อก็เป็นพี่เลี้ยงได้ ถ้ายังไม่พร้อม ลาสิกขาก็ไปตามคนมาบวชต่อ แต่เขาจะไปตามคนมาบวชได้ก็ต้องประทับใจต่อโครงการ

เวลาเปิดอบรมก็จะมีเรื่องหลัก ๆ อยู่ 3-4 เรื่อง

1. เมื่อจบโครงการแล้ว นั่งสมาธิเป็น ก็จะเน้นความสบายกาย สบายใจ

2. ให้ความรู้และทักษะการปฏิบัติ UG 5 ความสะอาด กับความเป็นระเบียบเป็นเรื่องหลัก

3. ปลูกฝังสัมมาทิฏฐิให้ลึกเข้าไปอีกด้วยกฎแห่งกรรม

กลับจากเนปาลก็ไปอบรมอุบาสิกาแก้วที่ศรีลังกา เราไปแล้วเราก็ยังเลื่อมใสศรัทธาเขาเลย เผอิญวัดนี้เป็นวัดที่อยู่ในป่า มีชุมชน มีวัดอยู่ในป่าเหมือนเขาใหญ่ ยังมีหมูป่ายังมีลิง เวลาชาวบ้านออกไปจากบ้าน ชาวบ้านต้องปิดประตู วันดีคืนดีก็มีลิงเข้าไปในบ้าน

ลูกกรงที่ทำก็เป็นลูกกรงซี่เล็ก ๆ ไม่ให้หัวลิงลอดเข้าไปได้ เวลาลิงเข้ามาก็ทำเสียงดัง ๆ ยิงปืนไล่มันนะ ยิงปืนให้มันตกใจ ไม่ได้ยิงมันนะ นั่นคืออยู่ในป่า อากาศก็เย็นทั้งปี แต่ที่ประทับใจก็คือมีโรงเรียนอยู่ในชุมชนด้วย ตอนเช้าก็ได้ยินเขาสวดมนต์ เด็ก ๆ สวดมนต์และอาราธนาศีล อันนี้ประเทศไทยน่าจะต้องเลียนแบบตาม

 เราลองนึกดูนะ ถ้าเด็กประถม มัธยม ในโรงเรียน พอมานั่งเป็นแถวหน้าเสาธง ก็สวดมนต์และอาราธนาศีล อะไรจะเกิดขึ้นกับสังคมไทย นี่คือสภาพความเป็นอยู่ของเขา ดูแล้ว มันในฝันจริง ๆ นะ อันนี้ที่ศรีลังกานะ

วันนี้มีบุญถวายหนังสือธรรมะ ก็มีหนังสือสำหรับเรียนนักธรรมตรี โท เอก  แล้วก็มีหนังสือบาลี ไวยากรณ์ และหนังสือมงคลชีวิตของทางก้าวหน้า อันนี้ให้กับเยาวชนทั่วประเทศหลายล้านคนให้เขาไปอ่าน แล้วก็สอบแข่งขันกัน

แล้วก็มีหนังสือภาคภาษาต่างประเทศ แล้วก็สอบ World-PEC อันนี้คือบุญอันแรกนะ ถวายหนังสือธรรมะนะที่เราจัดทุกปี ใครต้องการบุญเรื่องปัญญาก็บุญอันนี้แหละ ผู้ใช้ก็กว้างขวางหลายล้านคน อานิสงส์ทำบุญครั้งเดียวได้หลายล้านคน เฉพาะนักเรียนที่อ่านนี้ก็ทั่วประเทศ

 บุญกลุ่มที่สอง คือบุญถวายมหาสังฆทาน ร่วมบุญถวายมหาสังฆทาน ซึ่งเราได้จัดต่อเนื่องกันมา 14 ปีแล้ว โครงการนี้ก็สถาปนาโดยคุณครูไม่ใหญ่ 14 ปีที่ผ่านมาไปจัดทุกเดือน เวลาจัดที่วัดก็อาราธนาท่านมาที่วัด ล่าสุดนี้ในเดือนนี้นะ เดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา คือครั้งที่ 134 อันนี้สำหรับวัด สำหรับพระนะ 323 วัด ส่วนของครูปีนี้เป็นปีที่ 11 มอบขวัญและกำลังใจให้แก่ครู ครั้งที่ 99 เป็นปีที่ 11

เหตุให้ได้ปัญญาบารมีเท่าที่เราฟังจากคุณครูไม่ใหญ่ 1.เกิดจากการสนับสนุนการศึกษา …ให้ทุนการศึกษา ..ให้อุปกรณ์การศึกษา … ให้หนังสือธรรมะ และหนังสือนี้ก็ไปถึงเด็ก ๆ หลายล้านคน สอบกันทั่วประเทศ  2. มีนิสัยใฝ่การศึกษา  3.การให้วิทยาทาน  4. ก็ชอบนั่งสมาธิ นี่คือเหตุที่ทำให้ได้ปัญญานะ

อีกเรื่องหนึ่ง เราไปกันที่ศรีลังกา ครั้งนี้ก็มีโอกาสได้ไปสนทนาพูดคุยกับท่านเจ้าอาวาสวัดเราไปให้การอบรมอุบาสิกาแก้ว ที่ประเทศศรีลังกานี้ไม่มีประเพณีการบวชระยะสั้น เราเพิ่งจะจัดงานบวชอุทิศชีวิตของสามเณร  พวกเราไป เมื่อวันวิสาขบูชาที่ผ่านมานะ ซึ่งเราจะไม่ค่อยได้ยินว่าใครบวชและประกาศว่าจะบวชอุทิศชีวิต ไม่มีให้ได้ยิน

แต่ที่โน่นไม่มีบวชระยะสั้น บวชเมื่อไหร่ก็เป็นที่รู้กัน และผู้ที่บวชส่วนใหญ่ก็บวชตั้งแต่สามเณร ก็เจอปัญหาคล้าย ๆ เรา คือพุทธบุตรลดลง วัดร้างมากขึ้น เท่าที่ไปสัมผัสกับตัวเองนะ ที่เคยไปก็คือบางวัดมีเจ้าอาวาสรูปหนึ่ง อายุ 70, 80 ส่วนรองเจ้าอาวาสเป็นสามเณรอายุ ๘ ขวบ ๑๐ ขวบ เจ้าอาวาสบางวัดก็ต้องรักษาการเป็นเจ้าอาวาสหลาย ๆ วัด

ก็เจอปัญหาคล้าย ๆ กัน เราก็พยายามจัดโครงการบวชสามเณรเยอะ ๆ แล้วเราก็เริ่มไปจัดบวชระยะสั้นบ้าง แต่ว่าเนื่องจากประเพณีเดิมนี้ยังต้องใช้เวลา ต้องใช้เวลานะ เราก็มาทบทวนบุญอีกบุญนะ บุญวันสาขบูชานะ เป็นงานบุญตักบาตรและบวชอุทิศชีวิตสามเณรนะ

ช่วงที่ 2  ทบทวน  Case study  โดยคุณครูไม่ใหญ่

ลูกเกิดมาในภาวะที่พ่อแม่ไม่อยากจะมีลูก เพราะว่ามีมาแล้ว ๑๑ คน ลูกเป็นลูกคนที่ ๑๒ ของพ่อแม่ พอลูกเกิดมาพ่อก็บอกให้เอาไปทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลเลย​ เข้าท่าดีเหมือนกัน แต่พี่สาวแอบไปอุ้มกลับมาบ้าน พี่สาวเขารักน้องนะ พอมาถึงบ้านแม่ไม่ยอมให้กินนมแม่เลย กลัวว่าจะมีความผูกพัน และคิดว่าหากใครมาขอก็จะยกให้เขาทันที อีกทั้งพ่อแม่ก็รักแต่ลูกชาย ไม่รักลูกสาว ลูกจึงมีชีวิตเหมือนโดนทิ้งขว้างมาตลอด

ตอนเล็ก ๆ ลูกปวดฟันมาก ต้องนอนร้องไห้ ทนนอนปวดอยู่เป็นเดือน ไปบอกใครก็ไม่มีใครสนใจ จนต้องไปบอกเพื่อน เพื่อนก็เลยพาไปหาหมอ ซึ่งตอนนั้นอาการหนักมาก จนหมอต้องผ่าเหงือกเพื่อรักษา แต่แม้ป่วยหนักก็ไม่ได้รับการสนใจจากใครเลย

เวลาได้รับสมุดพกจากทางโรงเรียน พ่อแม่ก็ไม่เคยดู ลูกจึงจำเป็นจะต้องเอาไปให้เพื่อนปลอมลายเซ็น เพื่อเซ็นรับทราบแทนพ่อแม่ หรือแม้แต่มีเรื่องทะเลาะกับพี่น้องในบ้าน ลูกจะต้องตกเป็นฝ่ายผิดอยู่เสมอ พี่น้องของลูกต่างก็แก่งแย่ง เอารัดเอาเปรียบกัน พี่สาวคนที่ 2 ได้เอาลูกไปทำงานบ้านเหมือนเป็นคนรับใช้ในบ้านคนหนึ่ง

ลูกต้องทำงานหนัก เหนื่อยมาก ลูกต้องเก็บเงินเรียนเอง โดยเก็บจากเงินค่าขนมวันละ 2 บาท และค่ารับจ้างล้างจานส่งตัวเองเรียนตั้งแต่อายุ 6 ขวบ จนเรียนจบ หลายครั้งที่เก็บเงินได้ หากแม่รู้ แม่ก็จะเอาไปหมด พอลูกไปขอคืนเพื่อจะเอาไปเป็นค่าเทอม แม่ก็บอกว่าแล้วที่กูเลี้ยงมึงมาล่ะ ลูกจึงจำต้องยอมให้แม่

ลูกจะโดนพี่ชายคนที่ 11 รังแกทำร้ายร่างกายลูกแทบทุกวัน ราวกับเคยอาฆาตแค้นกันมาแต่ปางไหน จนลูกคิดจะฆ่าพี่ชายอยู่หลายครั้ง เพื่อจะได้ไม่ต้องทนอยู่ในสภาวะกดดันแบบนี้ แต่ว่าไม่กล้าทำ เพราะกลัวพี่เจ็บ

ลูกโดนคนรอบข้างรังแกมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนที่โรงเรียน เพื่อนบ้าน ลูกเกือบจมน้ำตายถึง 2 ครั้ง และเกือบจะโดนรถชนตายถึง 3 ครั้ง  มอเตอร์ไซค์คว่ำกระเด็นไปหลายตลบ เมื่อบาดเจ็บกลับมาก็มักจะมีแต่คนสมน้ำหน้า ด่าว่าซ้ำเติม โดยไม่มีใครห่วงใยลูกเลยว่าลูกจะมีอาการเป็นอย่างไรบ้าง

ลูกยังเป็นโรคกระเพาะอักเสบเรื้อรัง เป็นโรคภูมิแพ้ ล่าสุดลูกเป็นซีสต์ที่รังไข่ เป็นเนื้องอกในมดลูก ลูกตกเลือดมาก และต้องปล่อยให้เลือดออกไม่หยุดเกือบ 2 อาทิตย์ อ๊ะ ไม่ตายนะ เพราะไม่มีเงินผ่าตัด

พี่กับแม่สาวเกี่ยงกันให้ลูกไปผ่าตัด และยังด่าว่าซ้ำเติมจนลูกน้อยใจ คิดจะฆ่าตัวตาย แต่ก็คิดขึ้นมาใหม่ว่า ไม่ต้องฆ่าตัวตายหรอก เดี๋ยวอีกไม่นานเราก็ตาย เพราะขณะนั้นเลือดออกเป็นตัวซีด เดี๋ยวเลือดออกจนหมดจากตัวไปเองแหละ ลูกจึงเตรียมตัวตายตามหลักวิชชาทำใจนึกถึงบุญดีกว่า เพื่อหาทางกลับดุสิตบุรี 

จากนั้นจึงนึกถึงบุญทุกบุญที่ได้ทำ ตลอดจนบุญที่ตัวเองได้ทำหน้าที่อย่างสุด ๆ จนหลับไปถึงเช้า พอตื่นขึ้นมาลูกแปลกใจมาก นี่น่าอัศจรรย์ตรงนี้ ที่เลือดหยุดไหล เลือดหมดอารมณ์ไหลเลย และแม่ก็โอนเงินมาให้ผ่าตัด เพราะว่านึกถึงบุญทุกบุญ เห็นไหมจ๊ะ นี่เห็นไหมล่ะหลักวิชชามันอยู่ตรงนี้ แต่เราจะนึกถึงบุญได้เราต้องทำบุญกันก่อนนะ อย่าไปนึกเอาบุญของคนอื่นมา สาธุขออนุโมทนาบุญตั้งแต่หลวงพ่อสร้างมานับครั้งไม่ถ้วนมาช่วย เอาไปนิด ๆ แต่ถ้าทำเอง เอาไป net net นี่เราต้องทำเองก่อนนะจ๊ะ

เมื่อลูกได้เงินแล้วจึงรีบไปหาหมอ หมอได้ลัดคิวให้ก่อน เพราะลูกกำลังจะไม่รอด แต่หลังจากผ่าตัดเสร็จแล้ว พักฟื้นที่บ้านพี่สาวได้ 3 วัน ลูกก็มีเหตุต้องออกจากบ้านอีก นี่หลังจากผ่าตัด พักฟื้นได้ ๓ วัน ก็มีเหตุคือทำให้เธอแข็งแรงขึ้น ผ่าตัดแล้วรีบเดิน ไม่นอนพัก แผลที่เย็บจะได้ติดกันได้เร็ว พังผืดจะได้ไม่เกิด พี่สาวเห็นเหตุอย่างนี้หรือเปล่าก็ไม่รู้นะ

ปัจจุบันนี้ต้องไปอาศัยบ้านคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติอยู่ แต่ถึงแม้ ตรงนี้น่าศึกษา ความตกต่ำเกิดขึ้นกับลูกมากสักเพียงใดก็ตาม หลังจากที่มาเจอหมู่คณะแล้ว ในเรื่องบุญทุกบุญลูกจะทุ่มเททำ เอาชีวิตเป็นเดิมพันแม้ลูกจะไม่มีเงินเลยลูกก็จะทำ เดี๋ยวเราดูซิว่าเธอทำอย่างไรนะจ๊ะ ดูซิว่าเธอทำยังไง

โดยเฉพาะบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว ซึ่งตั้งแต่ทำงานมา ลูกมีเงินเก็บทั้งเนื้อทั้งตัวแค่ 10,000 บาท ซึ่งลูกอยากจะมีเงินเก็บกับเขาบ้าง ลูกจึงคิดว่าเราตัดสินใจทำบุญสร้างองค์พระแค่ 1,000 บาท ทำแค่นี้ก็น่าจะพอแล้ว

แต่ต่อมาได้ทราบถึงอานิสงส์การสร้างพระ จึงตัดสินใจใหม่ว่า ทำดีกว่า ทำให้มันจบซะ เพราะทำแล้วก็เริ่มนึกถึงพ่อแม่ ดูความคิดของเธอที่ดีงาม แม้รู้สึกตลอดเวลาว่าพ่อแม่ไม่รักลูก แต่ลูกก็อยากจะตอบแทนพระคุณที่ให้กำเนิดลูกมา

ตั้งแต่นั้นลูกจะประหยัดทุกอย่าง จนเก็บเงินสร้างองค์พระให้กับพ่อแม่ได้คนละครึ่งองค์ และก็เริ่มคิดถึงพี่สาวอีก 5 คน รีบไปชวนพี่สาวมาสร้างพระ แต่ผลปรากฏว่าเขาปฏิเสธทุกคนเลย (หัวเราะ) ลูกพยายามชวนเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ แต่เธอก็พยายามทำนะ ลูกจึงคิดว่า หากเขาไม่ทำ ลูกจะทำให้ นี่คือหัวใจเธอ

ซึ่งใคร ๆ ก็ท้วงลูกว่าใคร เงินเดือนแค่ ๖,๐๐๐ ต่อเดือน แถมยังต้องเช่าหออยู่อีก ต้องจ่ายเงินค่ารถไปทำงานอีก อย่าไปทำเล้ย เพราะหากลูกตัดสินใจสร้างพระนั่นก็หมายถึงว่าลูกจะต้องสร้างพระเพิ่มเองถึง 7 องค์ แต่ลูกคิดในตอนนั้นว่าอย่างไรเราก็ต้องสู้ จะอดอยากแค่ไหนก็ยอม แม้จะต้องเป็นโรคขาดสารอาหารก็ยอม ขอเพียงลูกได้สร้างพระช่วยพี่ ๆ ก็พอใจแล้ว

ลูกก็ไม่เข้าใจว่าทำไมลูกถึงดุเดือดในการทำบุญถึงขนาดนี้ จนหลายคนพูดว่าลูกบ้าบิ่นมากโดยเฉพาะเรื่องบุญ ต่อมาลูกก็ทยอยทำบุญทีละ ๑,๐๐๐ บาท คือต้องทำครั้งละ ๕,๐๐๐ เพราะมี ๕ องค์ และลูกก็จะเอาใบอนุโมทนาบัตรไปให้พี่ ๆ เพื่อบอกว่าเราทำบุญให้แล้ว เขาจะได้อนุโมทนา พี่ ๆ บางคนเห็นเข้าก็ดีใจ ยอมคืนเงินให้ลูกถึง 3 คน ส่วนอีก 2 คนไม่ยอมให้ แต่ทุกคนก็บอกลูกว่า ทำแค่นี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องทำให้อีก

จากนั้นลูกก็รับเงินพี่มาอย่างปีติ และคิดในใจว่าจะเอา 3,000 นี้ รวมกับเงินเดือนที่เจียดมาอีก 2,000 ไปสร้างบุญต่อในงวดที่ 2 จนกระทั่งมาถึงในงวดที่ 3 ลูกจะทำบุญอีก กับถึงกำหนดที่จะต้องเอาเงินไปใช้หนี้จำนวน 5,000 โดยเอาเงินที่หัวหน้าของลูก แต่อยู่ ๆ หัวหน้าก็บอกว่ายกหนี้ให้ลูกทั้งหมด 5,000 ลูกจึงเอามาทำบุญสร้างพระให้พี่สาวในงวดที่ ๓ อีกอย่างอัศจรรย์

แต่คราวนี้พี่สาวรู้ว่าลูกยังแอบสร้างพระให้เขาอีก เขาก็เลยต่อว่าลูกเป็นการใหญ่ จนใจลูกถึงกับเกือบตกศูนย์ เกือบใจตก แต่ถึงอย่างไรก็ไม่เปลี่ยนใจค่ะ พี่สาวด่าจนพี่เขยได้ยิน ทำให้พี่เขยรู้สึกสงสารลูก จึงบอกออกมาว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวเขาจะสร้างแทนให้ครบองค์เลย ซึ่งลูกก็ดีใจมาก

แต่เรื่องราวการสร้างองค์พระของลูกยังไม่จบเพียงเท่านี้  เพราะลูกต้องหาเงินมาเพิ่มอีก 35,000 บาท ถึงจะครบหมดทุกองค์ตามที่ได้ตั้งใจไว้ แต่ช่วงนั้นกลับประสบปัญหาภาวะ IMF ซึ่งที่ทำงานจะต้องเอาคนออกทั้งหมด 500 คน พนักงานทุกคนก็เครียดมาก กลัวอดตาย

แต่ความคิดของลูกในตอนนั้นมันเกินกว่าการอดตายไปแล้ว ลูกเคยอดมาบ่อย ลูกห่วงแต่ว่าหากตกงาน ลูกจะเอาเงินจากที่ไหนมาสร้างพระอีก 5 องค์ ลูกจึงคิดว่าเป็นไงเป็นกัน แม้จะต้องอดตาย หรือแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตลูกจะต้องสร้างพระให้สำเร็จจงได้ เพราะลูกตั้งใจเอาไว้แล้ว ช่วงนั้นลูกจึงพยายามรักษาใจให้ผ่องใสที่สุด นี่ตรงนี้น่าศึกษา นั่งสมาธิมาก ๆ ซึ่ง ใจลูกจะจดจ่อกับการสร้างพระให้สำเร็จอยู่ตลอดเวลา และอธิษฐานจิตให้เขาจ้างต่อ จนในที่สุดหัวหน้าก็ได้เรียกประชุมทุก ๆ คน แล้วก็บอกว่าจะจ้างทั้ง 500 คนต่อ

บ่อยครั้งเหลือเกินที่ลูกบอกกับตัวเองว่า ทนอีกปีกว่า ๆ เท่านั้นเอง เราก็จะได้กินของอร่อย ๆ อย่างที่เราอยากกิน  ลูกต้องกินข้าวอย่างจำกัดและประหยัดอย่างจำกัด กินข้าวจานละ 10 บาทจะกินเพียง 1 จานต่อมื้อเท่านั้น จึงทำให้บ่อยครั้งที่ลูกรู้สึกหิวเร็วก่อนเวลา แต่ก็ต้องคอยบอกตัวเองว่า ทนอีกหน่อย เงินที่มีอยู่ต้องเก็บไว้กินมื้อต่อไป เพราะตอนนั้นใจลูกมีอยู่อย่างเดียวคือ เก็บเงินสร้างพระ สร้างพระเท่านั้น ลูกได้พูดกับตัวเองอย่างนี้มา 3 ปีแล้ว

ต่อมาลูกก็อยากทำบุญสร้างองค์พระบนโดมอีก ทั้งที่ของเก่าก็ยังส่งไม่หมด ซึ่งอยู่ ๆ ก็มีคนบอกลูกว่าจะให้ยืมเงิน ลูกจึงถามเขากลับไปว่าหากลูกไม่มีเงินใช้เขาคืนล่ะ เขาตอบว่าไม่เป็นไรถือว่าทำบุญไปก็แล้วกัน ซึ่งคนให้ลูกยืมเงิน เมื่อกลับไปบ้าน แม่เขารู้ก็ต่อว่าเขาว่าทีคนไม่มีเงินยังกล้าทำ แล้วเอ็งมีเงินทำไมไม่กล้าทำ คนละเรื่องกัน แม่ไม่ได้ด่า แต่แม่พูด เขาจึงมาสร้างพระให้ตัวเอง 1 องค์

ลูกขอบอกว่า ช่วงนั้นลูกขยันนั่งสมาธิมาก เมื่อคิดจะสร้างพระใจจึงมีแต่พระ พระ พระ พระ ตลอด แม้ไม่มีกิน ไม่รู้ว่าต่อไปอนาคตตัวเองจะเป็นอย่างไร แต่กลับมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ซึ่งลูกก็ประหลาดใจตัวเองอยู่เหมือนกัน

ในช่วงภาวะ IMF ลูกไม่ได้เงินเดือนถึง 3 เดือน ซึ่งลูกไม่มีเงินอะไรสำรองไว้ แต่ตอนนั้นกลับไม่ห่วงชีวิตของตัวเองเลย ห่วงแต่ว่าช่วง 3 เดือนนี้ลูกจะเอาเงินที่ไหนสร้างพระ ลูกจึงได้อธิษฐานว่าขอให้พี่เขยช่วยส่งเงินมาให้ ที่บอกกับลูกว่าจะสร้างพระให้พี่สาวเต็มองค์น่ะให้ส่งเงินก้อนนั้นมาให้ หลังจากที่อธิษฐานจิตได้ 3 วัน พี่เขยก็โอนเงินมาให้ ซึ่งเขาบอกว่าให้เอาเงินนี้ไปใช้ก่อนก็ได้ เพราะตอนนี้รอตกเบิกอยู่ไม่ใช่เหรอ เขาถามลูก แต่ลูกตั้งใจแล้วว่าจะเอาเงินนี้ไปสร้างพระ ทั้ง ๆ ที่อีก 2 วันลูกจะไม่มีเงินซื้อข้าวกินแล้วก็ตาม ทันทีที่ตัดสินใจอย่างนั้น อยู่ ๆ ก็มีน้องคนหนึ่งมาบอกว่า  พี่ ๆ พี่ยืมเงินการกุศลไว้ไม่ใช่เหรอ รีบไปรับสิ ลูกจึงมีเงินต่อชีวิตไปได้อีก

ในคืนที่โอนเงินมานั่นเอง พี่สาวได้ฝันว่ามีหลวงปู่วัดปากน้ำมาหา เหมือนกับได้เจอท่านจริง ๆ พี่เขยของลูกจึงคิดใหม่ทำใหม่ ตัดสินใจสร้างพระให้ตนเองด้วย 1 องค์ และให้ลูก ๆ เขาอีก 2 องค์ แล้วก็ให้พ่อกับแม่ของเขาอีก 2 องค์ และสร้างพระภายในอีก 2 องค์ สร้างให้ยกใหญ่เลยทีนี้ ลูกถึงกับทึ่งมาก จากคนที่ไม่เคยทำบุญอะไรแบบนี้ แต่อยู่ ๆ ก็ทำ จนกระทั่งพี่ชายคนเล็กของลูกรู้ จึงแอบเอาเงินมาฝากลูก บอกว่าให้ช่วยสร้างพระให้ด้วยอีก 4 องค์  และสร้างพระภายในแกนกลางอีก 1 องค์ และกำชับว่าอย่าบอกใครนะเพราะเดี๋ยวโดนตำหนิ

และช่วงนี้เองเหมือนเป็นบุญส่งผล คือแม่และพี่ ๆ เกิดอยากให้เงินลูกขึ้นมา จนลูกสามารถรวบรวมเงินมาสร้างองค์พระจนครบหมดทุกองค์ตามที่ได้ตั้งใจไว้ทุกอย่าง ในเวลาเพียงแค่ 2 เดือน ซึ่งแต่เดิมลูกคิดว่าต้องใช้เวลาอีก 3 ปีกว่า และลูกยังเหลือเงินใช้หนี้อีก 20,000 บาทด้วยค่ะ

ลูกอยากบอกถึงความรู้สึกในช่วงที่ลูกรอเงินตกเบิกนั้น ลูกไม่เคยกังวลเลยว่าจะไม่มีกิน หลายครั้งที่ลูกเหลือเงินกินข้าวมื้อสุดท้าย หรือไม่มีเลย ลูกมักจะคิดอย่างใจเย็น ๆ ว่าเรายังมีเวลารอดตายได้อีกตั้ง 1 คืน เพราะฉะนั้นคืนนี้ก็นอนหลับนึกถึงบุญอย่างสบายใจ ไม่ต้องกังวล เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็จะรู้เองว่าจะต้องทำยังไง

พอรุ่งเช้าไม่มีใครรู้เลยว่าลูกไม่มีเงิน เพราะลูกไม่มีความทุกข์ใจ ดูหน้า Alert หมด ทุกคนมักคิดว่าลูกเหมือนมีเงินเยอะ จนไม่ลง เพราะไม่กิน ไม่ใช้อะไร ไม่เที่ยว ไม่แต่งตัว คงมีเงินเก็บเยอะ แต่คนที่สนิทกันจริง ๆ จะรู้

ขณะที่ลุกเดินไปเซ็นชื่อ มีพี่คนหนึ่งเดินสวนมา ถามลูกว่ามีเงินใช้ไหมล่ะจะให้ยืมเงินก่อน 500 บาท  เอาไหม 500 บาท ช่วงที่ลูกสร้างพระ 10 องค์ รวมพระแกนกลางด้วย ลูกไม่เคยวิ่งไปหาเงินเลย มีแต่คนเอาเงินมาให้ และไม่เคยต้องวิ่งไปขอยืมเงิน มีแต่คนมาถามว่าจะให้ยืมเงินเอาไหม บางครั้งลูกอยากกินอะไรมาก ๆ แต่ไม่มีเงิน อยู่ ๆ ก็มีคนมาชวนไปกินทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย บางครั้งนึกอยากจะกินอะไร แม่ค้าก็ส่งมาให้เลย บอกไม่คิดเงิน เพราะถ้าคิดเงินลูกก็ไม่รับของ เพราะลูกไม่มีเงินจ่าย ขณะนี้ลูกได้ทำหน้าที่ผู้นำบุญสร้างพระได้ถึง 50 กว่าองค์แล้วค่ะ สาธุ

คำถาม บุพกรรมใดที่ทำให้ลูกเกิดกับพ่อแม่ที่ไม่ต้องการลูก และเกิดในครอบครัวที่รักแต่ลูกชาย กดขี่ลูกสาว และพี่น้องก็ไม่รักกัน ซ้ำยังไม่ได้รับการเอาใจใส่เลย แล้วก็มีชีวิตที่รันทด ชาติหน้าลูกยังต้องเจอแบบนี้อีกไหมคะ ต้องแก้ไขอย่างไรคะ

พ่อของลูกได้เสียชีวิตแล้ว ลูกได้สร้างองค์พระประจำตัวและอุทิศบุญไปให้ ไม่ทราบว่าตอนนี้ท่านเป็นอย่างไรบ้างคะ

บุพกรรมใดทำให้ลูกเป็นโรคภูมิแพ้ โรคกระเพาะอักเสบเรื้อรัง เป็นเนื้องอกในมดลูก ตกเลือดจนเกือบตาย และปัสสาวะรดที่นอนตั้งแต่เกิดจนอายุ 20 ปี จะต้องแก้ไขอย่างไรคะ

บุพกรรมใดทำให้ลูกเกือบจมน้ำตาย และประสบอุบัติเหตุทางรถเกือบตายหลายครั้ง

ลูกกับพี่ชายคนที่ 11 และพี่สาวคนที่ 2 เคยผูกเวรกับลูกมาหรือเปล่าคะ ถึงได้ไม่ถูกกัน ต้องโดนแกล้ง โดนรังแกจากพี่ทั้งสองคน

ทำไมเมื่อถึงคราวป่วย หรือประสบอุบัติเหตุ ลูกมักจะถูกด่าว่าซ้ำเติม และไม่ได้รับการดูแลจากคนในครอบครัวเลย และเมื่อลูกไปอยู่บ้านไหนก็มักจะโดนไล่ออกมา แต่เพราะบุญอะไรลูกจึงได้รับความช่วยเหลือจากคนที่ไม่ใช่ญาติเสมอ ซึ่งไม่ค่อยซ้ำหน้ากัน และลูกต้องแก้ไขอย่างไรคะ

มีพี่กัลยาณมิตรท่านหนึ่ง ที่ให้ความช่วยเหลือลูกมาตลอด ให้ที่พักอาศัยในปัจจุบัน และดีกับลูกมากกว่าทุกคน ลูกและพี่คนนี้เคยเป็นอะไรกันมาในอดีตชาติ และพี่คนนี้เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร เคยเข้าถึงพระธรรมกายไหมคะ

ลูกรักบุญสร้างองค์ Over เกินกำลังของตัวเอง อย่างที่คนอื่นเขาว่าหรือเปล่าคะ ลูกทุ่มเทอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน บอกบุญสร้างพระได้ 50 องค์ และอีกนานเท่าไหร่บุญจะส่งผลกับลูกอย่าง Over บ้าง

ชีวิตในปรโลก และชาติหน้าของลูกจะเป็นอย่างไร ลูกจะต้องทำบุญอะไรเพิ่มคะ เพราะลูกรู้สึกสงสารตัวเองค่ะ ชาตินี้ลูกจะมีโอกาสใช้ชีวิตที่สะดวกสบายและมีความสุขมากกว่าในปัจจุบันหรือไม่คะ ขอความเมตตาหลวงพ่อช่วยแนะนำลูกด้วยค่ะ

บุพกรรมใดที่ทำให้คน 500 คน เกือบถูกปลดให้ตกงานในช่วง IMF และบุญใดทำให้พวกเขาได้อยู่ต่อ เป็นเพราะลูกอธิษฐานหรือเปล่าคะ

คนที่มาเกิดเป็นแม่-ลูก หรือเป็นพี่น้องกัน จำเป็นต้องทำบุญร่วมกันมาเสมอไปหรือเปล่าคะ ถ้าลูกเคยทำบุญกับแม่และพี่น้องมาในชาติก่อน ๆ ชาตินี้ก็น่าจะช่วยกันอุปการะกันสิคะ แต่ทำไมถึงบั่นทอนกันขนาดนี้ แต่ก็เป็นเรื่องแปลกที่ลูกสามารถชวนเขาทำบุญ สร้างบุญได้ ทั้ง ๆ ที่ก็ไม่ได้ถูกกันเลย ทำไมเป็นเช่นนั้นค่ะ

ลูกได้ทำหน้าที่ชวนพระหลานชายมาบวชได้ 9 พรรษาแล้ว ลูกกับหลานชายเคยมีความสัมพันธ์กันในอดีตมาอย่างไร และท่านเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร เคยเข้าถึงพระธรรมกายไหม ท่านต้องปรับปรุงตัวเองในด้านใดเพื่อให้ได้ศึกษาวิชาธรรมกาย และมีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรมคะ

ลูกมีบุพกรรมใดที่เคยเป็นอาสาสมัคร อยู่วัดสร้างบารมี แต่มีเหตุต้องออกไปทั้งที่อยากอยู่ช่วยงานวัดมาก ๆ ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบใด มีหน้าที่อะไรคะ เคยเข้าถึงพระธรรมกายมาไหมคะ และลูกควรทำต่อไปอย่างไรเพื่อให้มีชีวิตที่ดีกว่านี้คะ ถ้าหากไม่เจอหมู่คณะในชาตินี้ชีวิตของลูกจะเป็นอย่างไรคะ

ตอบ case study   จากคุณครูไม่ใหญ่

ลูกมีกรรมที่ไม่เลี้ยงดูบิดามารดาและสงเคราะห์ญาติ เกิดในครอบครัวที่ไม่ต้องการให้ลูกเกิดมา  ได้รับการเอาใจใส่ดูแลอีกทั้งพี่น้องก็ไม่รักตัวลูก แม้ว่าจะเจออย่างนี้ก็ตาม ขอให้ดูแลบิดามารดาให้ดี  แม้ว่าบิดาจะละโลกแล้ว เหลือแต่มารดา ก็ให้ดูแลมารดาให้ดี อีกทั้งทำการสงเคราะห์พี่น้อง  อย่างที่ทำอยู่ในปัจจุบันก็ดีอยู่แล้ว  ให้ทำต่อไปก็จะพ้นวิบากกรรมได้

 พ่อ พอตายแล้วช่วงแรกเป็นวิญญาณเร่ร่อน ลำบาก ที่เรียกว่าผีตีนโรงตีนศาล แต่เมื่อลูกทำบุญไปให้ ก็เป็นเหมือนภุมมะเทวาชั้นล่างยังลำบาก 

ลูกเป็นโรคหลายอย่างตั้งแต่โรคภูมิแพ้  โรคกระเพาะอักเสบ  เนื้องอกในมดลูก  ตกเลือดเกือบตาย  และปัสสาวะรดที่นอน  เพราะกับกรรมกาเม เจ้าชู้  กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหาร และทรมาน ตบตีข้าทาสบริวาร

เรื่องมีอยู่ว่า ลูกเริ่มต้นชีวิตด้วยฐานะลำบาก ต่อมาก่อร่างสร้างตัวจนมีฐานะเป็นเศรษฐี เริ่มเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน แล้วก็ไม่ได้เลี้ยงดูบิดามารดาหรือสงเคราะห์ญาติ คิดว่าตัวเองหาเงินมาด้วยลำแข้งของตัวเอง ปัจจุบันนี้ก็มีอยู่เยอะเหมือนกันนะ ที่คิดอย่างนี้ อีกทั้งมีความตระหนี่ มักจะไม่ค่อยให้ข้าทาสบริวาร ทานอาหาร เพราะเห็นว่าทำงานไม่คุ้ม ถ้าไม่พอใจก็จะตบตีดังกล่าวจะแก้ไขก็ต้องสร้างบุญและอุทิศไปให้คู่กรรมดังกล่าวทั้งหมดเลยจ้า

 ลูกเกือบจมน้ำตายและประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์หลายครั้ง เพราะกรรมในอดีต มีของในบ้านหายไป ในชาติหนึ่งนะจ๊ะ จึงสงสัยว่าข้าทาสบริวารคนหนึ่งเอาไป จึงให้จับเอาหัวมากดน้ำ เพื่อให้รับสารภาพ ทั้งยังทุบตีปางตาย วิบากกรรมนี้ตามมาส่งผลจ้า

 ลูกมีกรรมเก่าที่ชอบทุบตีข้าทาสบริวารในชาติเป็นเศรษฐีโดยเฉพาะพี่ชายคนที่ 11 และพี่สาวคนที่ 2 คืออดีตข้าทาสบริวารเก่าที่ถูกลูกทำร้ายทุบตีได้ผูกเวรไว้ ดังนั้นในชาตินี้พี่ชายคนที่ 11 ได้พี่สาวคนที่ 2 จึงได้มาทำร้ายตอบลูกจ้า  ให้ลูกอโหสิกรรมกับพี่ทั้งสองไปเถิด จะได้ไม่ผูกเวรกรรมต่อไป แต่อย่างไรก็ตามก็เป็นกรรมใหม่ของพี่ทั้งสองคน ดังนั้นต้องเลิกทะเลาะกันถึงจะหมดเวรต่อกันและให้อโหสิกรรมซึ่งกันและกันนะจ๊ะ

 เมื่อลูกประสบอุบัติเหตุหรือป่วย ก็จะถูกดุด่าซ้ำเติม และไม่ได้รับการดูแล  ก็เป็นภาพในอดีตของลูก  ที่ได้ทำต่อข้าทาสบริวารและหมู่ญาติ ที่ลูกได้ไปไล่คนที่ลูกไม่พอใจในอดีต  ชาตินี้เมื่อกรรมส่งผลจึงโดนบ้างไม่ว่าจะอยู่บ้านไหนก็โดนไล่

ลูกได้รับการช่วยเหลือจากผู้อื่นที่ไม่ใช่ญาติ เพราะยังพอมีบุญในชาติอื่น ที่เคยช่วยเหลือผู้อื่นอยู่บ้างตามมาช่วยเหลือ  จะแก้ไขลูกก็ต้องหมั่นสงเคราะห์ญาติช่วยเหลือผู้อื่นอย่างเต็มที่เท่าที่เราทำได้จ้า

 พี่กัลยาณมิตรท่านหนึ่งคอยช่วยเหลือลูกในยามตกยาก และดีกับลูกมากกว่าทุกคนเพราะ เพราะในอดีตในหลาย ๆ กัปป์ที่ผ่านมา เมื่อหมู่คณะลงมาสร้างบารมีลูกทั้งสองได้เป็นผู้ชาย โดยกัลยาณมิตรนั้นเป็นพระ ส่วนลูกเป็นกุลบุตรที่บิดามารดานำมาฝากพระท่านนี้ให้อบรมสั่งสอน เพราะชาตินั้นลูกเป็นคนเกเร ได้บวชช่วงสั้นกับหมู่คณะ โดยมีกัลยาณมิตรท่านนี้เป็นพี่เลี้ยง ต่อมาเมื่อลาสิขาแล้วไปหลงทางโลกด้วยฤทธิ์หนุ่ม จึงพลัดกับหมู่คณะไปหลายกัปป์

 เดี๋ยวก็ไปเกิดเป็นเศรษฐีดังที่ได้กล่าวมาแต่ต้นนั่นแหละจ้าด้วยบุญเก่าที่เคยสร้างกับหมู่คณะ กลับมาสร้างบารมีกับหมู่คณะอีกแล้วก็มาเจอพี่กัลยาณมิตรที่เคยเป็นอดีตพระพี่เลี้ยง ซึ่งก็พลาดทำให้มาเกิดเป็นผู้หญิงในชาตินี้เหมือนกัน เคยปฏิบัติธรรมได้พอตัวรอดกับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์

 คน 500 คนที่เคยจะถูกปลดออกจากงานช่วง IMF จะได้กลับเข้าทำงานตามเดิมก็เป็นเพราะ บุญกรรมแต่ละคนที่ได้กระทำไว้  ส่วนกรรมของลูกก็มีส่วนบ้าง

 ลูกด้วยทำบุญอย่างเต็มกำลังก็ถูกต้องแล้วไม่ได้ ไม่ Over ดังที่ใคร ๆ เขาเข้าใจ บุญนี้ทำให้ลูกมีชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากที่พลัดพรากกับหมู่คณะมาอย่างยาวนาน ให้อดทนสร้างบารมีต่อไปอย่างสม่ำเสมอ จนหมดอายุขัย จะได้กลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษจ้า

 คนที่มาเกิดเป็นแม่ลูกกันหรือเป็นพี่น้องกันนั้น เพราะบางคนบุญเสมอกันบ้าง บางคนบาปเสมอกันบ้าง บางคนมีบุญบาปใกล้เคียงกันบ้าง บางคนผูกเวรกันมาบ้าง บางคนทำกรรมร่วมกันมาบ้างเป็นต้น

 ลูกกับพระหลานชายเคยเป็นเพื่อนสหธรรมิกกัน ตอนที่ลูกบวชชั่วคราวแล้วลาสิขาไปแต่พระหลานชายในชาตินั้นบวชตลอดชีวิตพระหลานชายเมื่อบวชแล้วก็ปฏิบัติธรรมได้ในระดับประคองตัวกลับสู่วงบุญพิเศษได้ และเมื่อบวชแล้วก็ทำหน้าที่เผยแผ่

 ลูกขาดทุนสนับสนุนคนทำความดี พลัดพรากกับหมู่คณะมานาน ทำให้มีกรรมเก่ามามากพอสมควร จึงทำให้ชีวิตการสร้างบารมีไม่ราบรื่นเหมือนคนอื่นเขา  อย่าน้อยใจไปเลยนะลูกนะ ให้ประกอบเหตุปัจจุบันให้ดี จะได้พ้นวิบากกรรม ทำบุญทุกบุญแล้วก็ให้อธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์จ้า (สาธุ)

#ฝันในฝัน   #โรงเรียนอนุบาลฝันในฝัน   #โรงเรียนฝันในฝัน  #กฏแห่งกรรม #ธรรมะ #แสดงธรรม #นักเรียนอนุบาล