โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
วันเสาร์ที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ.2561
พระครูวิบูลนิติธรรม
แสดงธรรมเรื่อง ทบทวน Case
Study
ห้องSPD 4 สภาฯ
***********************
สว่างดี นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
วันนี้ที่วัดของเรามีงานบุญตั้งแต่เช้าเป็นพิธีเวียนประทักษิณ ขอขมา บรรพชา ธรรมทายาทนานาชาติจากต่างประเทศที่มาบวช
ธรรมทายาทเข้าพรรษา ตอนสายเป็นบุญพิธีถวายประทีปโคมไฟในเทศกาลเข้าพรรษา
ถ้าใครเข้ามาที่วัดแล้วสังเกต
ทันทีที่พ้นประตูวัดเข้ามากลางวันเราจะไม่เห็นแสงสว่าง แต่กลางคืน
อยู่ตรงไหนในวัดก็จะเห็นดวงไฟ ไม่เว้นแม้กระทั่งห้องน้ำ ในพื้นที่ นอกพื้นที่
ก็เป็นประเพณีของเรา 1 ปีถวาย 1 ครั้ง ทางวัดต้องการใช้หลอดไฟประเภทไหน
แบบไหนที่มันตรงกับของจริง เราก็ได้มาร่วมบุญถวายของจริง ถวายแล้วใช้
หลอดไฟที่ใช้ 1.นอกอาคารคือให้การสัญจร
เดินทางปลอดภัยทั้งสมาชิกและผู้มาบำเพ็ญกุศล
2. ใช้ประกอบศาสนกิจ
เวลาเรามาทำบุญ มาฟังธรรม 3. ให้พระภิกษุสามเณรได้ศึกษาพระธรรมวินัย 4.ใช้บูชาพระรัตนตรัยและบูชามหาปูชนียาจารย์
เข้ามาในวัดก็เจอมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี
เข้ามาในวัดพื้นที่เดิมก็เจออุโบสถเลย
ถัดจากมหาวิหารพระมงคลเทพมุนีก็เป็นสภาธรรมกายสากล เป็นมหาธรรมกายเจดีย์เปิดไฟส่องบูชาพระรัตนตรัย
ในวัดก็มีมหาวิหารคุณยายอาจารย์ฯ เวลาเราอยู่ที่บ้านเรานอนแต่ที่วัดเปิดไฟตลอด ให้นึกถึงบุญกันไปตลอด
24 ชั่วโมงทั้งหลับทั้งตื่นก็นึกถึงบุญ
ความสว่างที่ได้จากหลอดไฟทำให้เกิดการเห็นขึ้น
คือถ้ามีดวงตาอย่างเดียวไม่มีความสว่างมันไม่เห็นเหมือนอยู่ในที่มืด
ให้ประทีปโคมไฟชื่อว่าให้การเห็น อานิสงส์ตั้งแต่กายมนุษย์ไม่มีโรคเกี่ยวกับตา
เมื่อบุญส่งผลเกิดไปกี่ภพกี่ชาติทำตัวเองไม่ต้องไปตัดแว่น 2.ผิวพรรณวรรณะผ่องใสเห็นแล้วน่าเลื่อมใส
3. เมื่อไปเทวโลกจะมีรัศมีกายสว่างไสว เมื่อถึงคราวกำลังบุญส่งผลประพฤติปฏิบัติธรรมจะได้ทิพยจักษุเห็นในสิ่งที่มนุษย์ไม่เห็น
4.บรรลุมรรคผลนิพพานได้โดยง่าย เป็นอานิสงส์ของการถวายประทีปโคมไฟ ถวาย 1
ครั้งก็ใช้ได้ทั้งปี
มีประเพณีการจับสลาก อย่างพระเขาเรียกว่าสลากภัต
ญาติโยมก็ใจบุญหาสลากภัตมาถวายพระอาจารย์ มีเบอร์หมายเลขก็ไปรับของขวัญกัน
เวลาพูดว่าสลากเด็ก ๆ ไปเที่ยวงานวัดเรียกว่าสอยดาว สลากเป็นของดี ๆ เป็นบุญลาภ
เป็นโชคลาภ แต่ก็มีสลากที่นำทุกข์ลาภมาให้
ในครั้งพุทธกาล
มีภิกษุกลุ่มหนึ่งเดินทางมาเฝ้าพระพุทธเจ้าแต่เดินทางด้วยเรือข้ามทะเลมา
ระหว่างเดินทางเรือหยุดอยู่กับที่มันไม่ไป วิธีคิดของคนในยุคนั้น
คิดว่าต้องมีใครบางคนที่เป็นกาลกิณี ทำสลากขึ้นมา
คนในเรือทั้งหมดก็เวียนกันจับ จับรอบแรกสลากก็ไปตกที่ภรรยาของนายเรือ จับไปครั้งที่สองก็ไปตกกับภรรยานายเรืออีก จับครั้งที่สามก็ไปตกที่ภรรยานายเรือ
คนก็คิดว่าภรรยาของนายเรือเป็นตัวกาลกิณี
นายเรือเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมจึงจับภรรยาถ่วงน้ำ แล้วเรือก็ไปได้
พระภิกษุที่มาด้วยมาเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าที่วัดพระเชตวัน
ทูลถามเหตุใดหญิงภรรยานายเรือจึงถูกจับถ่วงน้ำ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่าในอดีตภรรยานายเรือเคยเลี้ยงสุนัขไว้ เวลาไปไหนก็จะตามไปด้วย เพื่อนบ้านล้อ
นางเกิดความอาย
ทำเป็นดีกับสุนัขพาไปด้วยที่ริมน้ำเอาตะกร้าใส่หินผูกคอโยนตะกร้าลงน้ำสุนัขตาย
สุนัขตัวนั้นผูกพันกับนางเพราะเคยเป็นสามีนางมาก่อน
ด้วยวิบากกรรมนั้นทำให้นางถูกโยนน้ำ
วิบากกรรมที่ทำให้จมน้ำตาย (ได้มาจากฝันในฝันที่คุณครูไม่ใหญ่เมตตาเล่าไว้)
1.อดีตชาติ จับคนโยนทะเล จมน้ำตาย
2.อดีตชาติ เอาลูกโยนทิ้งน้ำ จมน้ำตาย
3.อดีตชาติ แกล้งผลักเพื่อนที่ว่ายน้ำไม่เป็นลงน้ำ จนจมน้ำตาย
ผีบ้าน ผีเรือน ตอนที่ 3
นอกจากบุญต่าง ๆ ดังกล่าวไปแล้วจะหล่อเลี้ยงชีวิตของผีบ้าน
ผีเรือนให้มีความสุข ความสบายในปรโลกแล้ว ยังมีบุญพิเศษอีกบุญหนึ่ง
ที่สามารถหล่อเลี้ยงชีวิตของผีบ้านผีเรือนได้ก็คือ
บุญจากการปกป้องคุ้มครองมนุษย์ที่อาศัยอยู่ภายในบ้านให้รอดพ้นจากอันตราย
และให้มีโอกาสในการสั่งสมบุญ แต่ก็ไม่ใช่ว่าผีบ้านผีเรือนทุกตนจะมาคอยปกป้องคุ้มครองเจ้าของบ้านหรือคนที่อาศัยอยู่ภายในบ้านหลังนั้นเสมอไป
เพราะการที่ผีบ้านผีเรือนจะเกิดอารมณ์อยากจะมาดูแลคนภายในบ้านหรือไม่นั้นทั้งนี้ทั้งนั้นก็เกิดจากเหตุปัจจัยหลาย
ๆ ประการ อาทิเช่น
ได้รับคำสั่งจากหัวหน้าเขตให้มาคอยปกป้องดูแลเจ้าของบ้านหลังนั้น
หรือมีความผูกพันกับคนในบ้านหลังนั้นเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
เช่นเคยเป็นแม่เป็นลูกกันบ้างเป็นญาติกันมาก่อนเป็นต้น
และนอกจากเหตุปัจจัยดังที่ได้กล่าวมาแล้ว
ก็มีเหตุปัจจัยที่สำคัญอีกประการหนึ่งคือ หากเจ้าของบ้านหลังไหนเป็นคนที่มีจิตใจดีชอบสร้างบุญสร้างกุศล
พวกผีบ้านผีเรือนที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังนั้นก็จะเกิดความปรารถนาอยากที่จะมาปกป้องคุ้มครองเจ้าของบ้านหลังนั้น
ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะพวกเขาอยากจะมีส่วนร่วมในบุญของเจ้าของบ้านหลังนั้นไปด้วย
และที่พวกเรามักจะได้ยินกันบ่อย ๆ ว่าคนดีผีคุ้มนั่นเอง
และเมื่อพวกผีบ้าน ผีเรือนได้มาปกป้องคุ้มครองและอยู่ใกล้ ๆ เจ้าของบ้านที่มีจิตใจดีชอบสร้างบุญสร้างกุศล
และมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตตามหลักของพระพุทธศาสนาแล้ว
พวกเขาก็จะได้ซึมซับความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องบุญเรื่องกุศลจากเจ้าของบ้านหลังนั้นไปด้วย
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการสั่งสมบุญหรือการอนุโมทนาบุญเป็นต้น
เมื่อพวกผีบ้าน
ผีเรือนเหล่านั้นมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องบุญเรื่องกุศลมากขึ้นแล้วพวกเขาจะคอยอนุโมทนาบุญกับผู้ที่ทำความดีด้วยใจที่ปลื้มปีติใจอยู่เสมอ
ซึ่งจะส่งผลให้บุญในตัวของพวกเขาเพิ่มมากขึ้นไปเรื่อย ๆ และเมื่อบุญกุศลในตัวของผีบ้านผีเรือนนั้นมากเข้า
ๆ ในที่สุดพวกเขาก็จะได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีและละเอียดยิ่ง ๆขึ้นไป
ซึ่งเรื่องราวเกี่ยวกับผีบ้าน ผีเรือน
ยังมีรายละเอียดที่น่าศึกษาอีกเยอะแยะมากมายก่ายกองเลยทีเดียว
เนื่องจากเรามีเวลาจำกัด ก็เอาพอสังเขปแค่นี้กันไปก่อน
จากเรื่องราวเกี่ยวกับผีบ้าน
ผีเรือนที่พวกเราได้รับฟังกันไปแล้วนั้นก็สอนให้พวกเราไห้รู้ว่า
แม้ว่าการกระทำบางอย่างมนุษย์ด้วยกันจะมองไม่เห็นแต่ผีสางเทวดาย่อมมองเห็น
เพราะพวกเขาก็ไม่ได้ไกลจากพวกเราเลย และที่สำคัญพวกมนุษย์ที่ไหว้ผี
จะได้หันมาทบทวนกันใหม่ เพราะในความเป็นจริงแล้วเราควรจะให้ผีไหว้เรามากกว่า
เนื่องจากว่าเรายังมีโอกาสสั่งสมบุญเพื่อสร้างบารมีได้มากกว่าผีผีนั่นเอง
ผีก็มีเรื่องผีผีแตกต่างไปเยอะแยะ เหมือนคนนั่นแหละ คนก็มีความแตกต่างกันเยอะนะ
แต่ใช้คำว่าคนเหมือนกัน แต่ว่าก็ไม่เหมือนกัน ทั้งเชื้อชาติศาสนาและเผ่าพันธุ์
ขนบธรรมเนียมวัฒนธรรมประเพณี ภาษา ความเชื่ออะไรสารพัดเยอะแยะ นี่นะจ๊ะ
ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ก็แตกต่างกันไป นี่ยกตัวอย่างให้ฟัง คนยังไม่เหมือนกันเลย
เหมือนคำว่าเทวดาคำเดียวกันแต่ก็แตกต่างกันมีเยอะขนาดเลยนักเรียนตามทันไหมจ๊ะ
กรณีศึกษา (Case Study) เรื่องตายแล้วไปไหนเมื่อผูกใจไว้กับเจ้าแม่
อากงของลูกท่านเดินทางมาจากเมืองจีน
ด้วยอัธยาศัยแล้วท่านจะเป็นคนขยันในการทำมาหากิน แต่ว่าใจร้อนมีความซื่อสัตย์สูง
แม้จะไปรับจ้างแบกหามแต่นายจ้างไม่ให้ค่าแรงท่านก็ไม่ว่าอะไร ปกติอากงจะเป็นคนเฉย
ๆ ไม่เอาเรื่องเอาราวกับใคร แต่เมื่ออายุได้ 71 ปี
อากงก็ผูกคอตายโดยไม่มีใครทราบสาเหตุแน่ชัด
หลังจากนั้นคุณแม่ของลูกก็ได้ฝันว่าอากงมาหา ในสภาพแต่งตัวเหมือนคนทั่ว ๆ ไป
อาม่าของลูกท่านเป็นผู้หญิงเก่งแม้จะไม่ได้เรียนหนังสือแต่ก็สามารถทำการค้าได้
โดยนับเลขจากก้านไม้ขีด อาม่าสามารถเก็บเงินจนกระทั่งซื้อที่ดินเป็นของตัวเองได้ถึง
50 ไร่ ราคาในปัจจุบัน 10 ล้าน
แต่ไม่สามารถใช้ชื่อของตัวเองเป็นเจ้าของได้เพราะอาม่าเป็นคนต่างด้าว
จึงต้องใช้ชื่อลูกชาย และต่อมาก็ตกเป็นของคนในครอบครัวของลูกชาย
นอกจากนี้อาม่ายังสามารถลงทุนซื้อโรงสีข้าวโดยหุ้นกับลูกชายของท่านได้อีกด้วย
ด้วยความที่อาม่าเป็นคนจีนจึงมีความเลื่อมใสเจ้าแม่กวนอิมมาก
อีกทั้งยังใช้เวลาให้หมดไปกับการสวดเจ้าแม่กวนอิมและไหว้เจ้า
ซึ่งที่บ้านจะมีรูปวาดและรูปหล่อของเจ้าแม่กวนอิมสำริด อาม่าเคยถึงกับออกปากว่า หากละโลกไปจะขอไปอยู่เป็นบริวารเจ้าแม่กวนอิม
ตอนเจ็บป่วยอาม่าก็บอกให้แม่ของลูกไปจุดธูปบอกให้เจ้าแม่กวนอิมมารับ
เพราะอาม่าไม่อยากมาเกิดอีก
มนุษย์ทุกคนบอกว่าไม่อยากมาเกิดไม่ว่าจะเป็นเศรษฐี ยาจก วณิพก
ลำบากกันทั้งนั้นมีทุกข์ ทุกข์ไปตามลำดับชั้น
จะอยู่ในฐานะอะไรก็มีทุกข์ทั้งนั้น ไม่อยากมาเกิด
แต่อาม่าเข้าใจว่าถ้าไปอยู่กับเจ้าแม่กวนอิมแล้วไม่ต้องมาเกิดอีกเอาไปเป็นบริวารก็เอาบางความเชื่อก็บอกก็คล้ายกันอย่างนี้เหมือนเจ้าแม่นี่แหละ
ครูไม่ใหญ่ว่ามนุษย์สร้างเทพเจ้า แต่เทพเจ้าไม่ได้สร้างมนุษย์ เราเห็นง่าย ๆ
คือเราออกจากครรภ์มารดามาเพราะฉะนั้นไม่มีใครมาสร้างมนุษย์
แต่ว่าวิธีไม่มาเกิดนี่ซิ ความรู้ของใครจะสมบูรณ์กว่ากัน
อย่างนี้เชื่อว่าถ้าจุดธูปบอกเจ้าแม่มารับไปก็ไม่เกิดอาม่าท่านเข้าใจอย่างนั้น บางแห่งก็มีความเชื่อคล้าย ๆ
อย่างนี้แต่ว่าชื่อไปคนละชื่อเลย แต่ว่าโดยหลักการเดียวกันแล้ว ก็ไปอยู่บนสวรรค์เป็นนิรันดรทั้งที่ไม่เคยเห็นและก็ไม่รู้จักสวรรค์เป็นอย่างไรด้วย แล้วถ้าไปถามก็ไม่ได้ ถามบาป ถามว่าสวรรค์เป็นอย่างไรบาปเป็นอย่างไร
ทีนี้ถ้าไม่อยากมาเกิด วิธีแบบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านให้ขจัด กิเลสอาสวะให้หมดสิ้น
ถ้ายังขจัดเหตุแห่งการเกิดไม่หมดอย่างไรก็ต้องมาเกิด ต้องมาแก้ที่ตรงนี้ แล้วก็ต้องทำด้วยตัวเองด้วย
การพึ่งตัวเองได้ครูไม่ใหญ่รู้สึกเป็นความยิ่งใหญ่นะ
มันมีความภาคภูมิใจเราช่วยด้วยตัวของเราเองไม่ต้องให้ใครมาช่วย
ขอให้บอกวิธีแล้วเดี๋ยวทำเอง ว่าต้องละโลภ โกรธ หลงอย่างไรพอทำได้แล้วมันมีความปีติ
มีความเบิกบาน มันเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ที่เราสามารถทำได้ ทำอะไรมาได้สักชิ้น
พึ่งตัวเองได้โดยไม่ต้องไปพึ่งคนอื่นเลย ถ้าหมดกิเลสจึงจะมาเกิดไม่ได้ไปนิพพานเลย
ถ้าสวรรค์ในความหมายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังต้องเกิด
แต่สวรรค์ของบางความเชื่อไม่เกิดที่เดียวเลย
ก่อนที่อาม่าจะเสียชีวิตลูกฝันว่าฟันหลุด
หลังจากนั้นอีกสองสามวันก็ทราบข่าวว่าอาม่าถึงแก่กรรมแล้วในวัย 90 ปี
และช่วงนั้นลูกฝันว่าท่านลอยอยู่บนฟ้าด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม
คุณพ่อของลูกมาจากแผ่นดินจีนโดยอาศัยการหลบเข้ามาอยู่ใต้ท้องเรือขนสินค้า
คุณพ่อเข้ามาอยู่เมืองไทยตั้งแต่อายุ 18 ปี
มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยความพากเพียรและอดทน จนกระทั่งมีกิจการเป็นของตนเอง
และได้พบรักกับคุณแม่ของลูก จึงได้ตัดสินใจใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน และมีลูก ๆ ด้วยกัน
7 คน ปัจจุบันลูกสาวคนที่ 6 และ 7 ได้มาเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ที่วัดแล้ว
คุณแม่ของลูกเป็นยอดกัลยาณมิตร
เพราะคุณแม่เป็นผู้ชักชวนสมาชิกทุกคนในบ้านให้ได้รู้จักวัดพระธรรมกาย
คุณแม่เริ่มมาวัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2527 พร้อมกับคุณน้าคือน้องสาวคุณแม่
ซึ่งชีวิตช่วงนั้นลูกก็ไม่ค่อยจะเข้าใจ
ว่าทำไมคุณแม่จะต้องนั่งรถจากจันทบุรีมาร่วมงานบุญถึงที่นี่
ซึ่งต้องใช้เวลายาวนานถึง 6 ชั่วโมงทำไมต้องมาวัดพระธรรมกาย
ก็เพราะวัดพระธรรมกายมีธรรมกาย แต่ทำไมคนรังเกียจจังเลยชื่อนี้
ทั้งที่เป็นชื่อที่สำคัญและก็มีอยู่ในตัวของทุกคน
เขาไม่รู้จัก
ครูไม่ใหญ่นี่นะ ทำป้ายหน้าวัดตอกเสาเข็มลึก 21 เมตร แต่ถ้าส่วนอื่นของวัดพังป้ายต้องอยู่
ไปถึงพื้นทราย อย่างน้อยป้ายของวัดพระธรรมกายต้องอยู่เพราะคำนี้เกิดอยาก
อย่างน้อยก็ให้มีคำนี้ติดอยู่ในหู
ที่วัดพระธรรมกายเพราะมีธรรมกายนี่แหละเรื่องสำคัญตรงนี้ มีธรรมกายแล้วดีอย่างไร
มีธรรมกายเข้าถึงได้มีความสุข ก่อนอื่นเลยมีความสุข เบิกบาน แล้วก็มีอุปกรณ์ศึกษาความรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ที่ท่านสอนไว้ในพระไตรปิฎก เป็นอุปกรณ์เลย
ตามลำพังเราไม่ไหวต้องอาศัยพระธรรมกาย
ซึ่งเมื่อไหร่เรากับท่านเป็นหนึ่งเดียวกัน
เมื่อนั้นเราก็แปรสภาพจากผู้ไม่รู้
มาเป็นผู้รู้ ผู้เห็นจะเข้าใจอะไร ไปตามความเป็นจริงขึ้น
พระธรรมกายอยู่ในตัวทุกคนที่ใดมีมนุษย์ที่นั้นมีธรรมกาย มนุษย์อยู่ในน้ำก็มีธรรมกาย
จะอยู่บนบกในอากาศมีอยู่ทุกแห่งเลย
ซึ่งต้องใช้เวลาเดินทางยาวนานถึง
6 ชั่วโมง และสมัยนั้นก็ไม่ได้สะดวกสบายเหมือนสมัยนี้นั่นปี 2527 นะจ๊ะ นับจากนี้ไปก็ 21 ปี แต่คุณแม่ก็ไม่เคยท้อเลย ยิ่งในปี 2535
คุณแม่จะมาร่วมงานบุญเป็นประจำทุกวันอาทิตย์ต้นเดือน 6 ชั่วโมง จากจันทบุรี
ทั้งนี้เพราะมีความเลื่อมใสศรัทธาหลวงพ่อ ทำให้คุณแม่เกิดความประทับใจอย่างท่วมท้น
แต่ตอนนั้นยังไม่ใส่เสื้อ เสื้อนี่อยากถอดทุกวันเลย อยากไม่ใส่ทุกวันเลย แว่นก็อยากไม่ใส่ทุกวันเลย แต่มันจำใจต้องใส่ เอาไว้ชาติต่อไปแล้วกัน
ถ้าไม่ใส่เสื้อแล้วมันสะท้าน แต่ก่อนมันยังแข็งแรงสู้ลม แดด ฝนอะไรได้
พอเฒ่าแล้วมันก็อย่างนี้ไม่อยากใส่หรอกนะ
คุณแม่และคุณน้าน้องสาวคู่บุญของคุณแม่ได้ร่วมบุญทุกบุญของวัด
ตั้งแต่การซื้อที่ดิน หล่อหลวงปู่ทองคำ เป็นประธานรองงานกฐินยายปี 2533
สร้างองค์พระให้หมู่ญาติบรรพบุรุษและครอบครัว และก็บอกบุญสร้างองค์พระได้ถึง 200
องค์ ร่วมสถาปนามหาธรรมกายเจดีย์โดยเป็นเจ้าภาพเสาบนดินใต้ดิน
อีกทั้งเสามหาวิหารหลวงปู่ สภาธรรมกายสากล มหาวิหารคุณยาย หอฉัน
และเป็นประธานกฐินทุกปี ฯลฯ อีกทั้งยังเป็นผู้นำบุญ ผู้นำรถ เห็นไหมจ๊ะ ถ้าคนสั่งสมบุญนึกย้อนหลังแล้วมีปีติ
ใครเคยทำบุญซื้อที่บ้าง สาธุ นี่เราจะค่อย
ๆ ถามกันไปเรื่อย ๆ เอาไว้หลังวิสาขบูชา
คุณแม่มีความสุขและความปีติใจถูกหลักที่หวนระลึกบุญต่าง
ๆ ที่ท่านได้กระทำมาด้วยหยาดเหงื่อทีละเล็กละน้อย ท่านตอนวัย 70 กว่าปี
คุณแม่เก็บรวบรวมบุญต่าง ๆ เหล่านั้นมานั่งทบทวนรวมเป็นปัจจัยที่ทำไปได้เกือบ 20 M เป็นปัจจัยที่คุณแม่และคุณน้าน้องสาวคู่บุญที่ร่วมเรียงเคียงบ่าพากเพียรสร้างด้วยกันตลอดมา
ตัวลูกเองเป็นลูกสาวคนโต
ในครอบครัวคนจีน ในช่วงวัยเด็กนั้นลูกมักจะบอกแม่ว่าเมื่อโตขึ้นลูกจะขอไม่แต่งงาน
แต่แล้วตอนที่ลูกกำลังศึกษาอยู่ ม.ศ.5
ลูกก็ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับชายจีนคนหนึ่งซึ่งเกิดในเมืองไทย
เขาเป็นหนุ่มสุภาพหน้าตาดีอายุมากกว่าลูก 5 ปี
ลูกเลยลืมคำที่บอกกับแม่ไว้เพราะว่าเราสองคนมีอัธยาศัยเข้ากันได้เร็ว จึงแต่งงานกันในเวลาต่อมา
เรียกได้ว่าเป็นการคลุมถุงชนแบบเต็มใจ โดยใช้เวลาเพียงช่วงสั้น ๆ เท่านั้น
ลูกจึงไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะบุพเพสันนิวาส
หรือเพราะแรงปรารถนาของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย ที่ทำให้เราต้องแต่งงานกัน
แต่ปัจจุบันสามีของลูกยังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับวัดพระธรรมกาย
และไม่ยอมให้ที่บ้านติดจานดาวธรรม ลูกจึงต้องฟัง DMC ทั้งทางแผ่นหรือการเล่าของน้องสาว
ทำให้ครอบครัวทางฝ่ายสามียังขาดความเข้าใจในชีวิตที่ถูกต้อง
พ่อของสามีท่านเป็นชาวจีนขยันขันแข็งสามารถสร้างครอบครัวและสร้างฐานะได้อย่างมั่นคงและก็สามารถมีความเจ้าชู้ตั้งแต่วัยหนุ่ม
กระทั่งอายุได้ 70
ปีแล้วแต่ก็สามารถเจ้าชู้อยู่ได้และดูจะมีความจริงจังมากขึ้นตบะแก่กล้าขึ้นเพราะท่านมีภรรยาคนล่าสุดซึ้งมีอายุห่างกันเกือบ
40 ปี พ่อของสามีทุ่มซื้ออะไรหลายอย่างให้เธอ แต่วันหนึ่งก็พบว่าเธอมีชายชู้
พ่อสามีโกรธมากถึงกับจะวางมวยกับหนุ่มคนนั้นลืมไปว่าอายุ 70 ปี
และแล้วพ่อสามีก็ย้อนกลับมาคืนดีกับเธออีกในขณะที่แม่สามีต้องเป็นผู้มีน้ำตานองหน้า
แต่ว่าท่านทั้งสองต้องแยกกันอยู่
แม่สามีจึงใช้วันเวลาในช่วงบั้นปลายของชีวิตกับงานอดิเรกเล่นไพ่นกกระจอก
ลูกต้องเป็นผู้ไปส่งท่านเกือบทุกครั้ง
คำถาม
-
บุพกรรมใดที่ทำให้อากงผูกคอตาย และท่านผูกคอตายด้วยเหตุผลใด ?
ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ไหมคะ ตายแล้วอากงไปอยู่ที่ไหน มีสภาพเป็นอย่างไรบ้าง
แล้วท่านมาเข้าฝันคุณแม่ของลูกจริงหรือไม่ ถ้าจริงต้องการจะบอกอะไรคะ
-
บุพกรรมใดที่ทำให้อาม่ารวยมีสมบัติเป็นที่ดินมากมาย
แต่กลับไม่สามารถใช้ชื่อของตัวเองเป็นเจ้าของได้เลย
จนในที่สุดที่ดินต้องตกเป็นของลูกชาย และคนในครอบครัวลูกชายนี้โดยที่ลูกคนอื่น ๆ
ของอาม่าไม่ได้เลย ครอบครัวของลูกชายนี้เคยทำบุญอะไรมาหรือคะทำไมจึงได้ครอบครองที่ดินผืนนี้
บุพกรรมใดที่ทำให้อาม่าเชื่อเรื่องเจ้าแม่กวนอิมมาก
และผลจากการที่อาม่ามีจิตใจผูกพันอยู่กับเจ้าแม่กวนอิมแล้วอธิษฐานไปเป็นบริวารของท่านตลอดเวลา
หลังตายแล้วอาม่าไปอยู่ที่ไหนคะ
แล้วที่ลูกฝันว่าอาม่าลอยขึ้นไปบนฟ้าหมายความว่าอย่างไรคะ
- บุพกรรมใดที่ทำให้คุณพ่อพบกับภาวะสงคราม
และต้องลี้ภัยมาเมืองไทยและมีชีวิตในช่วงต้นที่ลำบาก
และผู้ที่ลี้ภัยมาจากเมืองจีนทั้งหลาย
ประเภทเสื่อผืนหมอนใบแต่สุดท้ายก็มาตั้งตัวได้ที่เมืองไทย
คนเหล่านี้เคยทำบุพกรรมใดมาคะ
-
เพราะเหตุใดคุณแม่และคุณน้า จึงศรัทธาและมาสร้างบารมีอย่างเข้มข้นในทันทีที่เจอคุณครูไม่ใหญ่
และสามารถบอกบุญคนทำบุญสร้างพระได้อย่างง่ายดายเกือบ 200 องค์ โดยเขาไม่ปฏิเสธ
และก็มีเงินทำบุญได้มากขึ้นเรื่อย ๆ รวมได้เกือบถึง 10 M
-
ลูกและสามีอดีตชาติมีความสำคัญกันอย่างไร ทำไมถึงโดนคลุมถุงชนด้วยความเต็มใจ
แต่ทำไมเขาไม่ยอมเข้าใจวัด ลูกควรจะทำอย่างไร
-
คุณพ่อและคุณแม่สามีเคยมีวิบากกรรมอะไรต่อกันมา ต้องแก้ไขอย่างไร ทำไมคุณพ่อของสามีจึงจริงจังกับภรรยาน้อยที่มีอายุน้อยกว่าเกือบ
40 ปี และบุญอะไรที่ทำให้คุณพ่อของสามีได้ภรรยาสาว ๆ คะ
ท่านทำบุญมาแบบชูชกที่ได้ภรรยาสาวหรือเปล่าคะ
คุณพ่อของสามีต้องไปใช้วิบากกรรมนี้อย่างไร
-
การที่ลูกต้องฝืนใจไปส่งท่านที่วงไพ่ ลูกจะมีวิบากกรรมติดตัวไปอย่างไร
ลูกจะต้องทำอย่างไรให้แม่ของสามีหันมาเข้าวัดคะ
- ทำไมน้องสาวคนที่ 6
จึงถูกส่งไปให้อาม่าเลี้ยง และรู้สึกผูกพันกับอาม่ามากที่สุดเขามักเป็นตากุ้งยิงบ่อย
ๆ เพราะกรรมใดคะ แก้ไขได้อย่างไร
- แม่มีน้องสาวคนที่ 7
เมื่ออายุมากแล้ว มีคนบอกว่าถ้ามีลูกตอนอายุมากจะปัญญาอ่อนแต่แม่ก็ไม่คิดจะทำแท้ง
แม่บอกว่ายังไงก็จะต้องเลี้ยง
พอเกิดมาน้องสาวก็ปกติดีเป็นเพราะเหตุใดที่แม่คิดไม่ทำแท้งคะ เขาโดนเจาะน้ำในหูข้างซ้ายบ่อยครั้ง
และเป็นโรคเส้นที่ขาข้างขวาเป็นเพราะบุพกรรมใดคะ แก้ไขได้อย่างไรคะ
- ลูกและน้องอีก 6
คนเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะสร้างบารมีมาในรูปแบบใดคะ ทำไมน้องสาวคนที่ 6 และ 7 จึงได้มาอยู่วัดคะ ลูกและน้องมีหน้าที่อะไรเคยเข้าถึงพระธรรมกายไหมคะ
และลูกจะทำให้ทุกคนมีศรัทธาเสมอกันได้โดยวิธีใดคะ
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะตื่นขึ้นมาหาว
1 ที แล้วเอามาเล่าเป็นนิทานปรัมปรากันนะจ๊ะ
-
อากงผูกคอตายเพราะกรรมในอดีตท่านเคยฆ่าตัวตายเช่นเดียวกันกับในปัจจุบัน
เรื่องมีอยู่ว่าท่านประสบปัญหาชีวิตจึงหาทางออกด้วยการดื่มสุรา
เมื่อเมาได้ที่แล้ว สุรามันเข้าไปเปลี่ยนกระบวนความคิดก็ไปผูกคอตาย
ท่านได้ถูกวิบากกรรมนี้บีบคั้นให้ฆ่าตัวตายมาหลายชาติแล้ว
ปัจจุบันกรรมสุราในอดีตส่งผลจึงทำให้ท่านมีลักษณะอาการซึมเศร้าอย่างไม่มีเหตุผล
ตายแล้วก็วนเวียนอยู่พักหนึ่ง
แล้วก็ได้ไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์แล้วซึ่งจะต้องไปผูกคอตายอย่างนี้อีกหลายชาติ
ทำทีเดียวเขาเซตโปรแกรมเป็นระเบิดเวลาอีกหลายชาติทีเดียว
ช่วงแรกท่านก็เข้าฝันคุณแม่จริง ๆ เพื่อมาลาก่อนไปเกิดใหม่
- อาม่ารวยมีสมบัติมากมาย
แต่ไม่สามารถใช้ชื่อของตัวเองเป็นเจ้าของที่ดินได้เลย
จนในที่สุดที่ดินต้องตกเป็นของลูกชายและคนในครอบครัวนี้เพราะกรรมในอดีต
อาม่าเคยชวนลูกชายคนนี้ซึ่งในชาตินั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน
ชวนให้เอาที่ดินมาบริจาคเป็นสาธารณะกุศล ด้วยบุญที่ชวนแต่ไม่ได้ทำเองจึงทำให้มีที่ดิน แต่ต้องชื่อของลูกชาย
เพราะบุญของลูกชายที่ทำในชาตินั้น
ส่วนลูกของอาม่าอีกหลายคนไม่ได้ทำบุญที่ดินมาจึงไม่ได้รับมรดกในที่ดินของอาม่า
-
อาม่าในอดีตก็ได้นับถือพระพุทธศาสนาตามประเพณีไม่ได้ศึกษาให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง
คือถ้ายุคไหนก็ตามที่ชาวพุทธ
เป็นพุทธตามประเพณีไม่ได้ศึกษาให้แจ่มแจ้งก็จะเป็นแบบนี้
บางครั้งก็ไปถือเทพองค์อื่น ตามคำชักชวนของคนอื่น
เพราะว่าไม่มีความรู้เรื่องพระพุทธศาสนาอย่างลึกซึ้งเป็นชาวพุทธเพียงในนาม ดังนั้นชาตินี้อาม่าจึงถูกชักจูงให้คล้อยตามได้ง่าย คือกึ่งพุทธ กึ่งเทพ กึ่งโพธิสัตว์ตามความเชื่อปัจจุบัน
เห็นไหมว่ามนุษย์สร้างเทพเจ้าจินตนาการกันไปเรื่อย ๆ ผลจากการที่อาม่าอธิษฐานว่าเมื่อตายแล้วขอให้ไปเป็นบริวารของเจ้าแม่นั้น
เมื่ออาม่าตายแล้วก็ไม่ได้พบกับเจ้าแม่เลยเพราะเจ้าแม่ไม่มีอยู่จริงเป็นสิ่งที่มนุษย์สมมุติขึ้นมา
แต่อาม่าเป็นคนจิตใจดีเป็นพื้นฐานจึงทำให้อาม่าไปเกิดเป็นอากาศเทวา
แต่ก็มีวิมานไม่ใหญ่นัก
ที่ลูกฝันว่าอาม่าลอยขึ้นไปบนฟ้าก็เป็นเรื่องจิตนิวรณ์ของตัวลูกเองเองจ๊ะ
-
พ่อต้องลี้หนีภัยสงครามมาเมืองไทยและเริ่มต้นชีวิตลำบากเพราะ พ่อมีวิบากกรรมยินดีต่อการรบหรือยินดีกับสงครามระหว่างเมืองมาในอดีต
ดังนั้นชาตินี้จึงต้องประสบภัยสงครามและต้องลี้ภัย
ในอดีตพ่อไม่ค่อยเชื่อเรื่องการสั่งสมบุญ
ท่านเชื่อว่าจะรวยต้องขยันหมั่นเพียรอย่างเดียวเท่านั้น
ซึ่งความเชื่อนี้ยังหลงเหลืออยู่ในปัจจุบันนี้ไม่เกี่ยวกับบุญเกี่ยวกับฝีมือกับความขยัน
จึงไม่ค่อยทำบุญ หรือมาทำบุญภายหลังจากที่ตัวเองมีเงินทองแล้ว
โดยทำกับสาธารณกุศลช่วยเหลือคนยากจน คล้าย ๆ กับที่ตนประสบกับความลำบากมา
ดังนั้นใครจะรวยมากรวยน้อยขึ้นอยู่กับทานในอดีต
ที่ทำมากหรือทำน้อยตามมาส่งผลในภายหลัง
- คุณแม่และคุณน้าเมื่อเจอครูไม่ใหญ่ลุยสร้างบารมีทันทีเพราะ
ท่านเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะมาแบบกองเสบียงมาอย่างต่อเนื่องจ๊ะ
ดังนั้นเมื่อเจอกันแล้วก็ไม่ต้องคุยอะไรกันเยอะ
ก็ทำหน้าที่เป็นยอดกัลยาณมิตรทันทีเลย โดยชักชวนคนสร้างพระได้ 200 องค์
และทำบุญทุกบุญได้เกือบ 20 M แล้วก็จะทำต่อไปอีกจนกว่าจะหมดอายุขัย เพราะได้คอยตามติด
ติดตามไปๆมาๆกับหมู่คณะมาอย่างนี้มาตลอด บางชาติไม่เจอกัน
ได้ไปเจอหมู่คณะของพระเดชพระคุณหลวงปู่ของเราและก็สร้างบารมีเพื่อไปสู่ที่สุดแห่งธรรม
คือท่านสร้างบารมีมาในสายที่สุดแห่งธรรม ก็จะอยู่ในหมู่คณะอย่างนี้ที่เนื่องกันจะโยงกันอยู่อย่างนี้ตลอด
-
ส่วนลูกและสามีเคยสร้างบุญร่วมกันมา
ดังนั้นเมื่อเจอกันจึงยินดีที่จะถูกคลุมถุงชนด้วยความเต็มใจ
แม้แต่เดิมบอกกับแม่ว่าหนูจะไม่แต่งงาน
ที่สามีไม่ยอมเข้าใจวัดเพราะภพในอดีตก็ได้เคยมาสร้างบารมีกับหมู่คณะมาก่อน มายาวนานมาด้วยกันทั้งคู่
และมีสายบุญร่วมกันด้วย
แต่ต่อมาภายหลังในชาตินั้นเกิดการกระทบกระทั้งกับบางคนในหมู่คณะจึงไม่มาอีกเลย
ความรู้สึกเก่า ๆ เหล่านี้ยังติดตามตามติดอยู่ในใจมันมีเชื้ออยู่
จึงพร้อมที่จะรับข้อมูลผิดพลาดจากทางสื่อข้างเดียว โดยไม่ยอมรับเหตุผลของลูกเลย
ปิดหูปิดตาตัวเอง
หากชาตินี้ไม่หันกลับมาสร้างบารมีกับหมู่คณะเหมือนตัวลูกภพต่อไปบุญก็จะต่างกัน
อาจจะทำให้ตัวลูกกับสามีพัดกันได้ จะไม่ได้อยู่ร่วมกันเหมือนชาตินี้
เพราะว่ากรรมที่ทำมาไม่เหมือนกัน บุญไม่ได้ทำร่วมกัน ต่างคนต่างทำ
ดังนั้นลูกก็จะต้องพยามยามเป็นกัลยาณมิตรให้เขาทั้งอธิษฐานจิตทุกวันในใจดัง ๆ
แล้วพยายามปรับความเข้าใจให้ได้ ซึ่งลูกก็ต้องใช้ความพยายามและอดทน
สักวันหนึ่งบุญเก่าที่เคยทำกับหมู่คณะตามมาส่งผลก็จะทำให้เขาเข้าใจได้จ๊ะ
บางคนมาเข้าใจตอนอายุมากก็มีมันมีเหตุทั้งนั้น
-
คุณแม่สามีก็มีวิบากกรรมกาเมเจ้าชู้ในชาติที่เป็นผู้ชายที่ชอบมีภรรยาน้อยอายุน้อย
ๆ เหมือนพ่อสามี เป็นภาพในอดีตของแม่สามีเคยทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้นแหละ
เป็นกรรมเก่าของแม่สามี
และเป็นกรรมใหม่ของพ่อสามีไม่ได้ทำบุญแบบชูชก
แต่เป็นวิบากกรรมที่จะทำให้ท่านก็จะมีสภาพคล้าย ๆ กับคุณแม่สามีในชาติปัจจุบัน
ในภพต่อ ๆ ไป มันก็จะเข้าสู่วงจรวิบากกรรม
-
การที่ลูกฝืนใจไปส่งคุณแม่สามีเล่นไพ่ ก็เป็นการทำหน้าที่สะใภ้
แต่ก็จะมีวิบากกรรมอยู่บ้างที่จะต้องให้มีญาติชอบเล่นการพนันในภพชาติต่อไป เพราะฉะนั้นลูกก็ต้องพยายามเป็นกัลยาณมิตรให้กับท่าน
พาท่านเข้าวัดให้ได้
- น้องสาวคนที่ 6
ถูกส่งไปให้อาม่าเลี้ยงจนผูกพันกันเพราะ ในอดีตน้องสาวคนที่ 6
เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช ได้มีภรรยาเมื่อภรรยาคลอดลูกได้ไม่นาน
ภรรยาก็เสียชีวิตแต่ตนต้องไปออกรบ จึงได้เอาลูกไปฝากมารดาเลี้ยง
เมื่อกลับจากการออกรบมาแล้วไม่ตาย ก็เลยหาภรรยาเล็กภรรยาน้อยไปเรื่อย ๆ
ส่วนที่เป็นตากุ้งยิงบ่อย ๆ เพราะวิบากกรรมเล็ก ๆ
ที่เป็นทหารของพระราชาแต่ตอนเป็นวัยรุ่น ได้ไปแอบดูสาว ๆ อาบน้ำโป้ ๆ
ที่ท่าน้ำบ่อย ๆ ด้วยความเพลินในอารมณ์ จะแก้ไขก็ต้องนั่งหลับตาทำสมาธิ เดี๋ยวก็จะหายเอง อย่าไปกังวลใจเอาบุญนั่งสมาธิไปตัดรอน
- น้องสาวคนที่ 7
ไม่มีกรรมทำแท้งจึงไม่ถูกทำแท้ง แต่ที่โดนเจาะน้ำในหูข้างซ้ายบ่อย ๆ
และเป็นโรคเส้นขาข้างขวา พุทธันดรที่ผ่านมาก็ได้เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช
ชอบมีนิสัย อย่างนี้คือ ถ้าลูกน้องหรือเชลยศึกทำไม่ถูกใจก็มักจะแกล้งตบบ้องหู
แล้วก็เตะเข้าที่ขาข้างขวาบ่อย ๆ
จะแก้ไขก็ให้หมั่นสร้างสมบุญทุกบุญอธิษฐานจิตให้พ้นจากวิบากกรรมนี้
รวมทั้งอุทิศส่วนกุศลให้คู่กรรมคู่เวรบ่อย ๆ
- ลูกและน้อง 6
คนก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาทั้งสิ้น ส่วนใหญ่จะเป็นกองเสบียง ยกเว้นน้องคนที่ 6
และคนที่ 7 ได้เป็นทหารของพระราชาที่ออกบวช แล้วก็ได้ออกบวชตามในภายหลังด้วยนะ
หลังจากที่เลิกบ้านโน้นบ้านนี้ บวชจนตลอดชีวิต
มีผลการปฏิบัติธรรมในระดับประคองตัวกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้นะจ๊ะ
#ฝันในฝัน
#โรงเรียนอนุบาลฝันในฝัน #โรงเรียนฝันในฝัน #กฏ
แห่งกรรม #ธรรมะ #แสดงธรรม #นักเรียนอนุบาล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น